Âşik tarzi türk halk edebi̇yati

ozonlara bu dönemde AŞIK adı verilmiştir.
17. yüzyıldan sonra divan edebiyatından etkilenmeye başlamıştır.
Âşıklar şiirlerini bağlama adı verilen sazlarla köy köy dolaşıp söylemiştir.
Aşık Edebiyatı hayali olaylardan çok, gerçekçiliğin ön plana çıktığı bir edebiyattır.
Dili sadedir.
Nazım birimi dörtlüktür, yarım kafiye kullanılmıştır.
Son dörtlükte şairin mahlası kullanılır.
Aşk, ölüm, gurbet, ayrılık konuları sıklıkla ilenmiştir.
Coşkulu, lirik bir söylenişi vardır.
Koşma, mani, Türkü, semai, varsağı destan gibi biçimleri mevcuttur.

olmasına rağmen şairler, şiirlerini “cönk” dedikleri defterlerde toplamışlardır.
 Şairler, halkın içinden çıktığından halk dilini kullanmışlardır.
Nazım birimi dörtlüktür, yarım kafiye kullanılmıştır.
Şiirlerin son dörtlüğünde şairin adı veya mahlası geçer.
Koşma, semai, destan, varsağı gibi nazım şekilleri kullanılmıştır.
Hece ölçüsü kullanılmıştır.
Hece ölçüsünün 7’li, 8’li ve 11’li kalıplarına ağırlık verilmiştir.

varsağı, destan. 
Türler: güzelleme, koçaklama, taşlama, ağıt.