Бөек Ватан сугышында безнең гаилә

дурт баласын, төзелеп бетмәгән өен калдырып, сугышка китәргә мәҗбүр була. 3-4 айдан “Билгесез югалды” дип хәбәр килә.
Бөтен авырлык аның хатыны Бибисара әбинең җилкәсенә төшә. Өйне төзеп бетерә, колхозда көне - төне эшли, балаларын үстерә.
Бер баласы вафат була.

яшь ярым була. Ул әтисен әз генә хәтерли.
Сугыш елларында аларга бик авыр була. Ашарга булмый, ачлыкта, интегеп яшиләр. Черек бәрәңге, әрем ипие ашыйлар.
Бабам 10 яшеннән колхоз эшенә йөри башлый, ат көтүе көтә. Ләкин эшләгәнгә түләмиләр. Хезмәт көненә эшлиләр.
Сугыштан соң да авырлыкларны бик күп күрәләр.

сәбәпле, “Труд – армия”гә алына. Алты баласын, хатыны Өммегөлсем әбигә калдырып, Ульяновскийдагы хәрби заводка эшкә китә. Анда көнне төнгә ялгап, алар сугыш кораллары ясыйлар. Өммегөлсем әби колхозда эшли, сугышчыларны азык – төлек белән тәэмин итү өчен бар көчен куя. Шуның өстенә алты баласын да үстерә.