Заттың рентгендік сәулемен әрекеттесуі

диапазонды қамтитын электромагниттік толқындар.Рентген сәулесін 1895 жылы неміс физигі В.К Рентген ашқан.

қатынас заттың өтпелі қабаты келесі түрде болады :
(4)
мұндағы – жұтылу коэффициенті;
– жұтатын қабаттың қалыңдығы.
Әрбір элемент үшін үлгі құрамына кіретін өлшем бірлігі, рентген сәулесінің жиілігіне байланысты секіртпелі түрде өзгереді. Қисықтағы жұтылудың секіртпесі n=1 (К-жұтылу), n=2 (L-жұтылу), n=3 (М-жұтылу) және т.б. резонанстық жұтылуға сәйкес келеді.
Рентген сәулеленуінің жұтылу коэффициентіне заттың тығыздығы және сәулелену толқын ұзындығының табиғаты маңызды әсерін тигізеді

қабаттан өту арқылы біртіндеп әлсірейді.Әлсіреуі:

атомдардың электронды бұлтшаларындағы рентгенді фотондардың таралуымен;
фотоэффект нәтижесіндежұтылуымен түсіндіріледі.

өтуі.Бұл жағдайда олардың қарқындылығы өтетін заттың қабатының қалыңдығына байланысты.
Рентген сәулесінің қарқындылығының төмендеуі мына процестердің жүруіне байланысты:
толқын ұзындығының өзгеруінсіз фотон қарқындылығының сейілуі;
Толқын ұзындығының өзгеруімен фотон қарқындылығының сейілуі;
Рентген фотондарының атомдарды жұта отырып, электрон немесе характеристикалық рентген сәулесін шығаруы.

кристалдарда,аморфты денелерде, сұйықтарда немесегаздарда рентгенді сәулеленудің қатты шашырауынан пайда болады және бастапқы шоғырға қарағанда белгілі бір бұрышпен таралатын ауытқыған сәуленің пайда болуына алып келеді.