Podstawowe pojęcia ekonomii

Содержание

Слайд 2

Podstawowe pojęcia mikroekonomiczne

Podstawowe pojęcia mikroekonomiczne

Слайд 3

Siły rynkowe, czyli popyt i podaż

Siły rynkowe, czyli popyt i podaż

Слайд 4

Co wspólnego mają ze sobą te wszystkie zdarzenia? susza na południu

Co wspólnego mają ze sobą te wszystkie zdarzenia?

susza na południu europy

– ceny oliwy z oliwek w supermarketach na całym kontynencie idą do góry o 20%
mistrzostwa EURO 2012 – ceny pokoi hotelowych w Warszawie wzrastają nawet o 500%
wojna na Bliskim Wschodzi – ceny benzyny w
Europie rosną, spada cena samochodów
wybucha epidemia ptasiej grypy – cena leku Tamiflu w ciągu 2 miesięcy rośnie z 40pln do 440pln
Слайд 5

Siły podaży i popytu Podaż i popyt to siły, które wprawiają

Siły podaży i popytu

Podaż i popyt to siły, które wprawiają w

ruch gospodarkę rynkową. Decydują one o wytwarzanej ilości każdego z dóbr, a także o cenie, po której jest ono sprzedawane.

Podaż

Popyt

Gospodarka rynkowa

Слайд 6

Podaż (sprzedawcy) Popyt (nabywcy) Popyt Podaż Cena

Podaż (sprzedawcy) Popyt (nabywcy)

Popyt

Podaż

Cena

Слайд 7

Rynki konkurencyjne Sformalizowane: Nabywcy i sprzedawcy spotykają się w wyznaczonym czasie

Rynki konkurencyjne

Sformalizowane:
Nabywcy i sprzedawcy spotykają się w wyznaczonym czasie i

miejscu, w którym pewien organizator aukcji pomaga im ustalić cenę i doprowadzić do transakcji
np.: Nowojorska Giełda NYSE, aukcja obrazów w domu aukcyjnym
Слайд 8

Analizowanie procesu rynkowego analizowanie procesu rynkowego – upraszczając to analizowanie: Popytu Podaży Cen

Analizowanie procesu rynkowego

analizowanie procesu rynkowego – upraszczając to analizowanie:
Popytu
Podaży
Cen

Слайд 9

Czym jest rynek? rynkiem nazywamy grupę nabywców i sprzedawców konkretnego dobra

Czym jest rynek?

rynkiem nazywamy grupę nabywców i sprzedawców konkretnego dobra lub

usługi
nabywcy decydują grupowo o popycie na ten produkt
sprzedawcy decydują grupowo o podaży tego produktu
Слайд 10

Rynki konkurencyjne Mogą być wysoce zorganizowane / sformalizowane (rynki rolne, giełda…)

Rynki konkurencyjne

Mogą być wysoce zorganizowane / sformalizowane (rynki rolne, giełda…)
bądź

mniej sformalizowane (rynk pomarańczy w Warszawie, rynek na korepetycje z języka angielskiego w Krakowie…)
Слайд 11

Rynki zorganizowane nabywcy i sprzedawcy spotykają się w wyznaczonym czasie i

Rynki zorganizowane
nabywcy i sprzedawcy spotykają się w wyznaczonym czasie i miejscu,

w którym pewien organizator aukcji pomaga ustalić cenę i doprowadzić do zawarcia transakcji
przykład: Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie
Слайд 12

Mniej sformalizowane rynki Przykład: rynek jabłek nabywcy nie spotykają się w

Mniej sformalizowane rynki

Przykład: rynek jabłek
nabywcy nie spotykają się w żadnym konkretnym

momencie
sprzedawcy działają w różnych miejscach i mają na sprzedaż nieco odmienne produkty
nie ma żadnego organizatora aukcji, który ogłaszałby cenę
każdy sprzedawca wywiesza cenę porcji lodów w swoim sklepie i każdy nabywca decyduje się na kupno takiej, a nie innej ilości lodów w konkretnym sklepie
Слайд 13

Mniej sformalizowane rynki nie sformalizowane, ale nabywcy i sprzedawcy tworzą rynek

Mniej sformalizowane rynki

nie sformalizowane, ale nabywcy i sprzedawcy tworzą rynek
każdy nabwyca

wie, że może wybrać któregoś z kilki sprzedawców
każdy sprzedawca jest świadom, że jego produkt jest podobny do tego oferowanego przez innych sprzedawców
o cenie i ich sprzedawanej ilości nie decyduje, żaden pojedynczy nabywca lub sprzedawca.
cena i ilość zostają określone przez wspólne działanie wszystkich nabywców i sprzedawców na rynku
Слайд 14

CENA i ILOŚĆ zostają określone przez wszystkich nabywców i sprzedających przez współdziałanie na rynku

CENA i ILOŚĆ
zostają określone przez
wszystkich nabywców i sprzedających
przez współdziałanie na rynku

Слайд 15

Założenie: Rynki są doskonale konkurencyjne

Założenie:
Rynki są doskonale konkurencyjne

Слайд 16

Rynki doskonale konkurencyjne: Oferowane na sprzedaż dobra są takie same Jest

Rynki doskonale konkurencyjne:

Oferowane na sprzedaż dobra są takie same
Jest tak

wielu nabywców i sprzedawców, że żaden pojedynczy nabywca lub sprzedawca nie jest w stanie wpłynąć na poziom ceny rynkowej.
nabywcy i sprzedawcy działający na rynkach doskonale konkurencyjnych, muszą zaakceptować cenę wyznaczoną przez rynek – są cenobiorcami
Na rynku doskonale konkurencyjnym wszyscy nabywcy i sprzedawcy posiadają pełną wiedzę dotyczącą ceny oraz ilości produktów
Brak barier wejścia na rynek, wyjścia z rynku
Слайд 17

Wielkość zapotrzebowania Wielkość zapotrzebowania (quantity demanded – wielkość popytu) – ilość

Wielkość zapotrzebowania

Wielkość zapotrzebowania (quantity demanded – wielkość popytu) – ilość

dobra, która nabywcy chcą i mogą kupić
Слайд 18

Prawo popytu Wielkość zapotrzebowania się zmniejsza, kiedy cena stale wzrasta, a

Prawo popytu

Wielkość zapotrzebowania się zmniejsza, kiedy cena stale wzrasta, a jeśli

cena maleje, to wielkość zapotrzebowania się odwrotnie do ceny.
Związek między ceną a wielkością zapotrzebowania potwierdza się w przypadku większości dóbr w gospodarce
Prawo popytu: przy wszystkich pozostałych czynnikach niezmienionych, kiedy cena dobra się zwiększa, wielkość zapotrzebowania na to dobro maleje, a kiedy cena spada, wielkość zapotrzebowania wzrasta
Слайд 19

Wyznaczniki popytu. Co określa popyt na dane dobro? Cena Dochód Ceny

Wyznaczniki popytu. Co określa popyt na dane dobro?

Cena
Dochód
Ceny dóbr pokrewnych
Gusta
Oczekiwania
Liczba nabywców

Слайд 20

Слайд 21

Source: www.moebs.com/Portals/0/images/SupplyDemand.bmp

Source: www.moebs.com/Portals/0/images/SupplyDemand.bmp

Слайд 22

Plan popytu Plan popytu – zestawienie, w którym ukazuję się związek

Plan popytu

Plan popytu – zestawienie, w którym ukazuję się związek między

ceną dobra a wielkością zapotrzebowania na to dobro (przy wszystkich innych czynnikach stałych, mogących wpływać na wielkość zakupów dokonywanych przez nabywców tego dobra)
Może być przedstawione w formie tabelki lub wykresu
Слайд 23

Слайд 24

Krzywa popytu Krzywa popytu pokazuje, jak zmieni się wielkość zapotrzebowania na

Krzywa popytu

Krzywa popytu pokazuje, jak zmieni się wielkość zapotrzebowania na dobro,

kiedy cena tego dobra się zmieni, przy wszystkich stałych, innych zmiennych, które wpływają na nabywców
Kiedy jedna z tych innych zmiennych (poza ceną) się zmienia, krzywa popytu się przesuwa
Слайд 25

Przesunięcie krzywej popytu Kiedy którykolwiek z wyznaczników popytu (poza ceną) zmienia

Przesunięcie krzywej popytu

Kiedy którykolwiek z wyznaczników popytu (poza ceną) zmienia się

– następuje przesunięcie krzywej popytu
Слайд 26

Przesunięcia krzywej podaży Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.72

Przesunięcia krzywej podaży

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College

Pub. p.72
Слайд 27

Przesunięcia / ruch po krzywej podaży Source: Mankiw, G. (2003) Principles

Przesunięcia / ruch po krzywej podaży

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of

Macroeconomics. South-Western College Pub. p.74
Слайд 28

Podaż Ilość oferowana (quantity supplied) pewnego dobra lub usługi stanowi taką

Podaż

Ilość oferowana (quantity supplied) pewnego dobra lub usługi stanowi taką ilość,

którą sprzedawcy chcą i mogą sprzedać. Istnieje wiele czynników od których zależy ilość oferowana, jednak znowu to cena będzie odgrywać w analizie główną rolę.
Przykłady…
Слайд 29

Prawo podaży Ilość oferowana rósnie, kiedy cena się zwiększa i maleje,

Prawo podaży

Ilość oferowana rósnie, kiedy cena się zwiększa i maleje, kiedy

cena się zmniejsza, mówimy, że związek ilości oferowanej i ceny danego dobra jest dodatni.
Związek między ceną a ilością oferowaną jest nazywany prawem podaży: przy innych poza ceną, czynnikach stałych wzrost ceny dobra powoduje wzrost ilości oferowanej; natomiast kiedy cena spada, ilość oferowana również się zmniejsza.
Слайд 30

Jakie czynniki wypływają na podaż Cena Cena zużywanych zasobów / Surowce Technologia Oczekiwania Liczba sprzedawców

Jakie czynniki wypływają na podaż

Cena
Cena zużywanych zasobów / Surowce
Technologia
Oczekiwania
Liczba sprzedawców

Слайд 31

Przesunięcia krzywej podaży Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.78

Przesunięcia krzywej podaży

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College

Pub. p.78
Слайд 32

Przesunięcia krzywej podaży Kiedy którykolwiek z wyznaczników podaży (poza ceną) zmienia

Przesunięcia krzywej podaży

Kiedy którykolwiek z wyznaczników podaży (poza ceną) zmienia się

– następuje przesunięcie krzywej popytu
Слайд 33

Plan podaży Plan podaży – zestawienie, w którym ukazuję się związek

Plan podaży

Plan podaży – zestawienie, w którym ukazuję się związek między

ceną dobra a ilością oferowaną dobra (przy wszystkich innych czynnikach stałych, mogących wpływać na wielkość oferty producentów tego dobra)
Może być przedstawione w formie tabelki lub wykresu
Слайд 34

Слайд 35

Popyt i podaż razem Jak popyt i podaż razem określają ilość

Popyt i podaż razem

Jak popyt i podaż razem określają ilość dobra,

która zostanie sprzedana oraz cenę rynkową?
Слайд 36

Слайд 37

Równowaga popytu i podaży Cena równowagi – miejsce przecięcia krzywych Przy

Równowaga popytu i podaży

Cena równowagi – miejsce przecięcia krzywych
Przy cenie równowagi,

ilość zapotrzebowania jest równa ilość oferowanej produktu
Слайд 38

Cena równowagi Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.80

Cena równowagi

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub.

p.80
Слайд 39

Nadwyżka podaży Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.82

Nadwyżka podaży

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub.

p.82
Слайд 40

Nadwyżka popytu Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.82

Nadwyżka popytu

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub.

p.82
Слайд 41

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.84

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.84

Слайд 42

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.85

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.85

Слайд 43

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.86

Source: Mankiw, G. (2003) Principles of Macroeconomics. South-Western College Pub. p.86

Слайд 44

Nadwyżka popytu Źródło: http://wyborcza.pl/3292000,100426,6683803.html?back=/gazetawyborcza/1,100426,6792798,bazarowy_slownik_polakow___tak_zdobywalismy_na_dziko.html

Nadwyżka popytu

Źródło: http://wyborcza.pl/3292000,100426,6683803.html?back=/gazetawyborcza/1,100426,6792798,bazarowy_slownik_polakow___tak_zdobywalismy_na_dziko.html

Слайд 45

Nadwyżka podaży Source: granitechief.com/blog/wp-content/uploads/2009/04/sale2.jpg Source: www.victoriaskisport.co.nz/images/springskisale09_000.jpg Source: http://licencetochill.co.nz/engineware/system/files/467x150px-Annual-Ski-Sale-Well-Nelson-Chch-467x155.jpg

Nadwyżka podaży

Source: granitechief.com/blog/wp-content/uploads/2009/04/sale2.jpg

Source: www.victoriaskisport.co.nz/images/springskisale09_000.jpg

Source: http://licencetochill.co.nz/engineware/system/files/467x150px-Annual-Ski-Sale-Well-Nelson-Chch-467x155.jpg

Слайд 46

Слайд 47

Elastyczność w ekonomii Elastyczność – miara wrażliwości wielkości zapotrzebowania (lub ilości

Elastyczność w ekonomii

Elastyczność – miara wrażliwości wielkości zapotrzebowania (lub ilości oferowanej)

na zmianę jednego z czynników decydujących o ich poziomie.
Слайд 48

Cenowa elastyczność popytu i czynniki,od których zależy jej poziom

Cenowa elastyczność popytu i czynniki,od których zależy jej poziom

Слайд 49

Cenowa elastyczność popytu – miara siły reakcji wielkości zapotrzebowania na dobro

Cenowa elastyczność popytu – miara siły reakcji wielkości zapotrzebowania na dobro

na zmianę ceny tego dobra. Jest ona wyrażona w formie ilorazu procentowej zmiany wielkości zapotrzebowania oraz procentowej zmiany ceny.
Popyt na pewne dobro jest elastyczny → wielkość zapotrzebowania silnie reaguje na zmiany ceny, albo nieelastyczny → wielkość zapotrzebowania słabo reaguje na zmiany ceny.
Слайд 50

Czynniki, od których zależy poziom elastyczności popytu: dostępność bliskich substytutów; dobra

Czynniki, od których zależy poziom elastyczności popytu:

dostępność bliskich substytutów;
dobra pierwszej potrzeby

a dobra luksusowe;
definicja rynku;
długość analizowanego okresu.
Слайд 51

Obliczanie cenowej elastyczności popytu:

Obliczanie cenowej elastyczności popytu:

 

Слайд 52

Elastyczność i jej zastosowania Popyt: elastyczny- wielkość zapotrzebowania silnie reaguje na

Elastyczność i jej zastosowania

Popyt:
elastyczny- wielkość zapotrzebowania silnie reaguje na zmiany ceny
nieelastyczny-

wielkość zapotrzebowania słabo reaguje na zmiany ceny
Слайд 53

Слайд 54

Popyt nielestyczny: elastyczność jest mniejsza od 1

Popyt nielestyczny: elastyczność jest mniejsza od 1

Слайд 55

Popyt o elastyczności jednostkowej: elastyczność wynosi 1

Popyt o elastyczności jednostkowej: elastyczność wynosi 1

Слайд 56

Popyt elastyczny: elastyczność jest większa od 1

Popyt elastyczny: elastyczność jest większa od 1

Слайд 57

Popyt doskonale elastyczny: elastyczność równa się nieskończoności

Popyt doskonale elastyczny: elastyczność równa się nieskończoności

Слайд 58

Utarg całkowity a cenowa elastyczność poputu

Utarg całkowity a cenowa elastyczność poputu

Слайд 59

Dochodowa elastyczność popytu jest miarą zmiany wielkości zapotrzebowania, spowodowanej zmianą dochodu nabywców.

Dochodowa elastyczność popytu jest miarą zmiany wielkości zapotrzebowania, spowodowanej zmianą dochodu

nabywców.

 

Слайд 60

Mieszana elastyczność popytu stanowi miarę reakcji zapotrzebowania na jedno dobro na zmianę ceny innego dobra.

Mieszana elastyczność popytu stanowi miarę reakcji zapotrzebowania na jedno dobro na

zmianę ceny innego dobra.
Слайд 61

Podstawowe pojęcia makroekonomiczne

Podstawowe pojęcia makroekonomiczne

Слайд 62

Makroekonomia zajmuje się w m.in. Następującymi zagadnieniami dotyczącymi całej gospodarki: produkcja

Makroekonomia zajmuje się w m.in. Następującymi zagadnieniami dotyczącymi całej gospodarki:
produkcja
zatrudnienie


popyt
inwestycje
ogólny poziom cen
Identyfikacja siły i czynniki określające kształtowanie się poziomów i zmian tych agregatów
Слайд 63

Makroekonomia ma do spełnienia dwie podstawowe funkcje: poznawczą – makroekonomia próbuje

Makroekonomia ma do spełnienia dwie podstawowe funkcje:

poznawczą – makroekonomia próbuje

określić, wyjaśnić i przewidzieć występowanie i przebieg zjawisk i procesów gospodarczych. Studiowanie makroekonomii pozwala zatem zdobyć wiedzę i zrozumieć zachodzące procesy gospodarcze, poznać ich przyczyny i konsekwencje
aplikacyjną – makroekonomia usiłuje określić skuteczne sposoby oddziaływania rządu na przebieg procesów gospodarczych
Слайд 64

Niektóre pytania na które stara się odpowiedzieć makroekonomia: Jakie czynniki określają

Niektóre pytania na które stara się odpowiedzieć makroekonomia:

Jakie czynniki określają

dochód narodowy i poziom produkcji?
Co określa ogólny poziom cen i jaki jest wskaźnik inflacji?
Jakie determinanty określają zatrudnienie w gospodarce i poziom bezrobocia w danym kraju?
Jakie decyzje powinien podjąć rząd, aby przeciwdziałać inflacji, bezrobociu i recesji?
Jaka polityka monetarna i fiskalna państwa wpływa na ogólny poziom cen, dochodu, produkcji, zatrudnienia i poziomu bezrobocia?
Слайд 65

Teoria wzrostu Teoria wzrostu gospodarczego stara się uchwycić czynniki, które decydują

Teoria wzrostu

Teoria wzrostu gospodarczego stara się uchwycić czynniki, które decydują

o zmianach podstawowych makrowielkości gospodarczych, tj. produkcji, inwestycji, konsumpcji czy zatrudnienia.
Слайд 66

Czynniki wzrostu gospodarczego 1. Historyczne praca kapitał ziemia 2. Modelowe bezpośrednie

Czynniki wzrostu gospodarczego

1. Historyczne
praca
kapitał
ziemia
2. Modelowe
bezpośrednie (zatrudnienie i wydajność pracy)
pośrednie (majątek produkcyjny

i jego efektywność oraz inwestycje i ich efektywność)
3. Systemowe
tradycyjne: zasoby naturalne, kapitałowe ludzkie
nowoczesne: postęp naukowo-techniczny i organizacyjny
postęp w kierowaniu gospodarką: zmiany strukturalne i międzynarodowy podział pracy
społeczne: infrastruktura społeczna i ekonomiczna
rynkowe: konkurencja i równowaga
specjalne: proporcjonalność i dysproporcje rozwoju
Слайд 67

Stagnacja Stagnacja – sytuacja gospodarcza w której mamy do czynienie z

Stagnacja

Stagnacja – sytuacja gospodarcza w której mamy do czynienie z niskim

lub zerowym wzrostem gospodarczym, często stagnacji towarzyszy wysokie bezrobocie, niska skłonność do inwestowania i nikłe perspektywy osiągania zysków.
Слайд 68

Wahania gospodarcze trend (tendencja rozwojowa) wahania koniunkturalne (cykliczne) wahania przypadkowe (nieregularne, niecykliczne) wahania sezonowe

Wahania gospodarcze

trend (tendencja rozwojowa)
wahania koniunkturalne (cykliczne)
wahania przypadkowe (nieregularne, niecykliczne)
wahania

sezonowe
Слайд 69

cykl koniunkturalny periodyczne wahania wielkości agregatowych (tj. produkcja, zatrudnienie, inwestycje, dochód

cykl koniunkturalny

periodyczne wahania wielkości agregatowych (tj. produkcja, zatrudnienie, inwestycje, dochód narodowy)

wokół trendu
klasyczny cykl koniunkturalny składa się z czterech podstawowych faz: recesji (kryzysu), depresji (dna koniunkturalnego), ożywienia i rozkwitu (boomu, szczytu koniunkturalnego)
Слайд 70

Kryzys (recesja) – pierwsza faza cyklu gospodarczego Zazwyczaj trwa kilka miesięcy.

Kryzys (recesja) – pierwsza faza cyklu gospodarczego

Zazwyczaj trwa kilka miesięcy.
Charakteryzuje

się nadprodukcją, czyli rozpiętością między popytem i podażą.
W wyniku nadprodukcji następuje zaostrzenie konkurencji między producentami, spadek cen, odczuwalny brak środków pieniężnych, krachy giełdowe, spadek produkcji, który powoduje obniżenie się PKB, a także przyczynia się do wzrostu bezrobocia i spadku płac.
Слайд 71

Depresja Depresja - zwana często dnem kryzysu zazwyczaj trwa od 6

Depresja

Depresja - zwana często dnem kryzysu zazwyczaj trwa od 6 miesięcy

do 5 lat i charakteryzuje się stabilizacją ogólnej działalności gospodarczej na bardzo niskim poziomie.
W fazie tej następuje zahamowanie spadku produkcji i tym samym spadku PKB, a także stabilizacja zatrudnienia, cen, zysku i stopy zysku.
Gospodarka osiąga wówczas równowagę, lecz na bardzo niskim poziomie, dlatego określana jest bardzo często dnem koniunkturalnym
Слайд 72

Ożywienie Trzecia fazą cyklu gospodarczego, zazwyczaj trwa od kilku miesięcy do

Ożywienie

Trzecia fazą cyklu gospodarczego, zazwyczaj trwa od kilku miesięcy do 2-3

lat i charakteryzuje się ruchem ogólnego poziomu aktywności gospodarczej, czyli wzrostem inwestycji w gospodarce, co w efekcie prowadzi do zwiększenia produkcji i tym samym PKB, spadkiem bezrobocia i wzrostem płac.
Faza ta może trwać aż do momentu, gdy gospodarka zbliży się do poziomu pełnego zatrudnienia, lub też może ona zostać bardzo szybko zahamowana przez kolejną recesję.
Слайд 73

Rozkwit (boom) Ostatnia fazą cyklu gospodarczego i trwa od kilku miesięcy

Rozkwit (boom)

Ostatnia fazą cyklu gospodarczego i trwa od kilku miesięcy do

2 lat.
Faza ta zaczyna się wówczas, gdy ogólny poziom aktywności gospodarczej, czyli PKB, zatrudnienie, płace przestają wzrastać.
Слайд 74

Zasoby / Strumienie w gospodarce Można wymienić wiele przykładów wyjaśniających podstawowe

Zasoby / Strumienie w gospodarce

Można wymienić wiele przykładów wyjaśniających podstawowe różnice

między zasobem a strumieniem:
zapasy surowców i materiałów oraz zapasy wyrobów gotowych w przedsiębiorstwie są zasobami, zaś produkcja i sprzedaż są strumieniami
bogactwo konsumenta stanowi zasób, zaś jego dochody i wydatki są strumieniami
pieniądz jest zasobem, zaś wydatki są strumieniem
kapitał zaangażowany w gospodarce jest zasobem, a nakłady inwestycyjne przeznaczone na zwiększenie zasobu są strumieniem
liczba bezrobotnych stanowi zasób, zaś liczba osób tracących pracę w pewnym czasie (np. w ciągu miesiąca, kwartału) jest strumieniem dopływającym do zasobu bezrobocia
Слайд 75

Produkt krajowy brutto PKB (ang. Gross Domestic Product - GDP) stanowi

Produkt krajowy brutto PKB (ang. Gross Domestic Product - GDP)

stanowi miarę

produkcji wytworzonej w ciągu roku przez czynniki wytwórcze znajdujące się na terenie danego kraju, niezależnie od tego, kto jest ich właścicielem.
produkt krajowy brutto można obliczyć trzema sposobami:
poprzez sumowanie produktów,
poprzez sumowanie dochodów,
poprzez sumowanie wydatków.
Слайд 76

Metoda sumowania produktów polega na sumowaniu wartości produkcji dóbr i usług

Metoda sumowania produktów polega na sumowaniu wartości produkcji dóbr i usług

w różnych gałęziach gospodarki, np. w przemyśle, budownictwie, rolnictwie, leśnictwie itp. w ciągu roku.
Przedsiębiorstwa, aby wytwarzać dobra lub świadczyć usługi, nabywają usługi świadczone przez gospodarstwa domowe, ale jednocześnie kupują środki i przedmioty pracy od innych przedsiębiorstw. Aby więc uniknąć podwójnego liczenia, każde przedsiębiorstwo nalicza tylko wartość dodaną.
Wartość dodana to przyrost wartości dóbr będący efektem danego procesu produkcji. Oblicza się ją przed odjęcie od wartości dóbr wyprodukowanych w danym przedsiębiorstwie sumy kosztów rzeczowych czynników produkcji zużytych przy wytwarzaniu tych dóbr.
Слайд 77

Dobra finalne / dobra pośrednie Z pojęciem wartości dodanej ściśle związane

Dobra finalne / dobra pośrednie

Z pojęciem wartości dodanej ściśle związane jest

rozróżnienie między dobrami finalnymi i pośrednimi.
Dobra finalne - dobra, które nabywane są przez ostatecznych użytkowników, czyli nie są przeznaczone do dalszej obróbki czy odsprzedaży.
Dobra pośrednie - dobra lub usługi, które są w całości zużywane przez przedsiębiorstwa przy wytwarzaniu innych dóbr lub usług,
W omawianym wcześniej przykładzie młode byczki, surowa skóra i wyprawiona skóra są dobrami pośrednimi, a buty są dobrem finalnym.
Слайд 78

Metoda sumowania dochodów polega na zsumowaniu płac i zysków, jakie uzyskiwane

Metoda sumowania dochodów polega na zsumowaniu płac i zysków, jakie uzyskiwane

są przez różne podmioty gospodarcze wytwarzające PKB. Metodę tą można wyjaśnić na przykładzie sprzedawcy mebli. Dochodem dla sprzedaw­cy mebli jest różnica między przychodem ze sprzedaży mebli a ceną hurtową.
Część tego dochodu zawarta jest w:
wynagrodzeniach, jakie sprzedawca mebli płaci swoim pracownikom,
czynszach, jakie musi płacić za wynajem lokalu,
odsetkach, jakie musi spłacić w przypadku zaciągnięcia kredytu bankowego
Pozostałą część dochodu stanowi zysk, który jest wliczany do dochodu właściciela sprzedającego meble.
Слайд 79

Metoda sumowania wydatków polega na sumowaniu wartości pieniężnej wszystkich produktów finalnych.

Metoda sumowania wydatków polega na sumowaniu wartości pieniężnej wszystkich produktów finalnych.

Metoda ta sumuje wydatki na dobra i usługi różnych podmiotów gospodarczych, tj.: gospodarstwa domowe, przedsiębiors­twa, państwo. Stosując tę metodę pomiaru, PKB można zapisać za pomocą następującej tożsamości:
PKB = C + I + G + NX
Gdzie:
C – konsumpcja
I – inwestycje
G – zakupy rządowe
NX – eksport netto
Слайд 80

Zadanie 1 Rolnik posiada ziemię i sieje pszenicę, sprzedaje ją następnie

Zadanie 1

Rolnik posiada ziemię i sieje pszenicę, sprzedaje ją następnie młynarzowi

za 200zł. Młynarz z otrzymanej pszenicy produkuje mąkę i sprzedaje ją piekarzowi za 400 zł, który z kolei wypieka chleb i sprzedaje go konsumentowi za 600 zł.

Oblicz:
całkowitą wartość transakcji
wartość dodaną wytworzoną przez rolnika, młynarza i piekarza
wydatki na dobra finalne
dochody właścicieli czynników wytwórczych

Слайд 81

Rozwiązanie zadania 1

Rozwiązanie zadania 1

Слайд 82

Zadanie 2 Rolnik posiada gospodarstwo rolne i specjalizuje się w hodowli

Zadanie 2

Rolnik posiada gospodarstwo rolne i specjalizuje się w hodowli trzody
Chlewnej,

którą sprzedaje do rzeźni za 400pln. Rzeźnik surową
skórę sprzedaje garbarzowi za 800pln, który z kolei garbuje skórę i sprzedaje ją szewcowi za 1400pln. Szewc wyrabia buty, które następnie sprzedaje klientom za 2100pln.
całkowitą wartość transakcji
wartość dodaną wytworzoną przez rolnika, garbarza i szewca
wydatki na dobra finalne
dochody właścicieli czynników wytwórczych
Слайд 83

PKB = C + I + G + NX Konsumpcja (C)

PKB = C + I + G + NX

Konsumpcja (C) definiowana

jest jako wydatki gospodarstw domowych na:
dobra konsumpcyjne trwałego użytku (lodówki, odkurzacze, jachty, telewizory)
dobra konsumpcyjne nietrwałego użytku (żywność, odzież i obuwie)
usługi (usługi krawieckie, transport publiczny, szeroko rozumiane szkolenie, usługi medyczne)
Inwestycje (I) pojmowane są jako suma wydatków przedsiębiorstw na zakup dóbr kapitałowych (fabryki, maszyny, samochody ciężarowe oraz wydatków gospodarstw domowych związanych z budową domu lub kupnem nowego mieszkania)
Zakupy rządowe (G) definiowane są jako suma wszystkich wydatków władz centralnych i lokalnych na dobra i usługi przeznaczone na cele publiczne (np. nabywanie broni i sprzętu wojskowego, wyposażenie dla policji, budowę autostrad, obiektów użyteczności publicznej)
Eksport netto (NX) jest to wartość eksportu pomniejszona o import.
Слайд 84

Слайд 85

Слайд 86

Слайд 87

Слайд 88

Pojęciem szerszym od produktu krajowego brutto PKB i bardziej zbliżonym do

Pojęciem szerszym od produktu krajowego brutto PKB i bardziej zbliżonym do

rzeczywistych agregatowych (globalnych) efektów wytwórczych w gospodarce jest produkt narodowy brutto PNB (ang. Gross National Product- GNP).
Produkt narodowy brutto (PNB) jest miarą całkowitych dochodów osiąganych przez obywateli danego kraju, niezależnie od miejsca świadczenia usług, czynników produkcji (zarówno w kraju jak i za granicą).
PNB to wynik, który otrzymujemy wyrażając w złotówkach całą różnorodność dóbr i usług: dywanów, telewizorów, jabłek, komputerów, usług fryzjerskich, helikopterów, jakie Polacy wytwarzają przy użyciu własnej siły roboczej, swoich gruntów i zasobów kapitałowych w ciągu roku.

PRODUKT NARODOWY BRUTTO

Слайд 89

PRODUKT NARODOWY BRUTTO PNB = PKB powiększonemu o dochody netto z

PRODUKT NARODOWY BRUTTO

PNB = PKB powiększonemu o dochody netto z tytułu

własności lub pracy za granicą (Dn).
Dochody netto należy rozumieć jako różnicę między dochodami obywateli danego kraju uzyskanymi za granicą (Du) a odpływem dochodów z własności lub pracy należnych cudzoziemcom (Dz).
PNB = PKB + Dn
Слайд 90

W PKB i PNB, zakłada się, że zasoby wykorzystywane w procesach

W PKB i PNB, zakłada się, że zasoby wykorzystywane w procesach

produkcji nie ulegają zużyciu.
W praktyce stosowane do produkcji maszyny i urządzenia produkcyjne podlegają ciągłemu procesowi zużycia fizycznego.
Proces tego zużywania się jest stopniowy i powolny - jednak każdego roku pewna część zasobu kapitału zużywa się.
Ekonomicznym odzwierciedleniem procesu zużywania się istniejącego zasobu kapitału trwałe) go jest amortyzacja.
Слайд 91

Zużywanie się zasobu kapitału fizycznego - część dóbr wytwarzanych w gospodarce

Zużywanie się zasobu kapitału fizycznego - część dóbr wytwarzanych w gospodarce

trzeba przeznaczyć na odtworzenie zużytego kapitału.
Część łącznych inwestycji, tzw. inwestycji brutto (lb), musi być przeznaczona na odtworzenie zużytego zasobu kapitału.
Pozostała część inwestycji, tzw. inwestycje netto (ln), może być wykorzystana na powiększenie istniejącego zasobu kapitału.
In = Ib - A
A - amortyzacja.
Pomniejszając PNB o wielkość amortyzacji środków trwałych, otrzymujemy produkt narodowy netto (PNN) w cenach rynkowych (ang. Net National Product- NNP
PNN = PNB-A
Слайд 92

PNN jest miarą ilości pieniędzy, jaką dysponuje gospodarka na wydatki na

PNN jest miarą ilości pieniędzy, jaką dysponuje gospodarka na wydatki na

dobra i usługi, po odłożeniu niezbędnej ilości pieniędzy wystarczającej do sfinansowania amortyzacji i utrzymania istniejącego zasobu kapitału na dotychczasowym poziomie.
PNN stanowi zwykle 89-92% PNB
Слайд 93

Dochodów wypłacany za wykorzystanie czynników produkcji w określonym czasie ich właścicielom

Dochodów wypłacany za wykorzystanie czynników produkcji w określonym czasie ich właścicielom

wyraża dochód narodowy (DN) (ang. National Income - NI).
kapitał, ziemia, praca - ich właściciele za korzystanie z tych czynników otrzymują odpowiednio: procent, rentę i płacę.
Dochód narodowy jest sumą procentów, rent i płac.
Dochód narodowy obliczamy, odejmując od produktu narodowego netto w cenach rynkowych podatki pośrednie (Te).
DN = PNN - Te.
Слайд 94

Dochód narodowy nie informuje, ile pieniędzy zarabiają konsumenci. Dochody osobiste (DO)

Dochód narodowy nie informuje, ile pieniędzy zarabiają konsumenci.
Dochody osobiste (DO)

oznaczają całkowity dochód uzyskiwany przez obywateli przed opłaceniem podatków.
Wielkość dochodów osobistych oblicza się:
odejmując od dochodu narodowego nie rozdzielone zyski przedsiębiorstw (Nz), podatki od dochodów przedsiębiorstw (TP), składki na ubezpieczenia społeczne (Us)
+ dodając odsetki od długów zaciągniętych przez podmioty niegospodarcze, tj. rząd, gminy (OD), płatności transferowe państwa, tj. renty, emerytury, zapomogi, dotacje, zasiłki (BG), a także płatności transferowe przedsiębiorstw na rzecz osób prywatnych (Bp).
Слайд 95

DOCHODY OSOBISTE: DO = DN – Nz - TP - Us

DOCHODY OSOBISTE:
DO = DN – Nz - TP - Us

– OD + BG + Bp
Слайд 96

Dane o dochodach osobistych nie mówią, ile pieniędzy ma ludność do

Dane o dochodach osobistych nie mówią, ile pieniędzy ma ludność do

wydania.
Dochody ludności netto z powodu opodatkowania są zwykle dużo niższe niż jej dochody całkowite.
Dlatego też w systemie rachunkowości narodowej operuje się często kategorią dyspozycyjnych dochodów osobistych (DDO).
Слайд 97

Dyspozycyjne dochody osobiste (ang. Disposable Personal Income - DPI) to dochody

Dyspozycyjne dochody osobiste (ang. Disposable Personal Income - DPI) to dochody

osobiste po zapłaceniu podatków, które przeznaczone są na bieżącą konsumpcję oraz na oszczędności.
Wielkość dyspozycyjnych dochodów osobistych obliczamy odejmując od dochodu osobistego (DO) podatki bezpośrednie płacone przez ludność od osiągniętych dochodów (Td) oraz różne zobowiązania ludności (tj. grzywny, kary pieniężne, opłaty skarbowe) wpłacane do budżetu (Zo).
DDO = DO - Td - Zo.
Слайд 98

Слайд 99

Nominalny PKB Nominalny PKB to wartość´ produkcji dóbr i usług w cenach bieżących.

Nominalny PKB

Nominalny PKB to wartość´ produkcji dóbr i usług w cenach

bieżących.
Слайд 100

Realny PKB Realny PKB to wartość produkcji dóbr i usług w

Realny PKB

Realny PKB to wartość produkcji dóbr i usług w cenach

stałych.
W cenach stałych – obliczamy najpierw wybierając rok bazowy
Слайд 101

Deflator PKB Deflator PKB (GDP deflator) jest wskaźnikiem inflacji procentowa zmiana

Deflator PKB

Deflator PKB (GDP deflator) jest wskaźnikiem inflacji
procentowa zmiana cen wszystkich

dóbr, wchodzących w skład PKB, pomiędzy rokiem bazowym, a bieżącym
miernik poziomu cen, obliczany jako relacja między nominalnym i realnym PKB pomnożona przez 100
Wzór: nominalny PKB/realny PKB · 100
Слайд 102

Deflator w skrócie informuje on o zmianach cen dóbr i usług,

Deflator w skrócie informuje on o zmianach cen dóbr i usług,

ale nie o ich wytwarzanych ilościach.
Za pomocą deflatora dla następnych lat mierzy sie zmiany nominalnego PKB, których przyczyna nie są zmiany realnego PKB. (czyli wzrostu produkcji)
Deflator PKB stanowi jedną z miar obrazujących przeciętny poziom cen w gospodarce.
Слайд 103

Zadanie Pewna gospodarka wytwarza dwa dobra finalne: telewizory i buty. Wytwarzane

Zadanie

Pewna gospodarka wytwarza dwa dobra finalne: telewizory i buty. Wytwarzane ilości

i ceny dóbr przedstawione są w poniższej tabeli: