Татьянаның Онегинге жазған хаты

Амал жоқ - қайттім білдірмей,
Япырмау, қайтіп айтамын?
Қоймады дертің күйдірмей,
Не салсаң да

Әлімше мен де ұялып,
Білдірмен дедім өлсем де,
Шыдар ем күйіп мен жанып,
Айында

Қызықтан қашып бұл жерге
Көңіліңіз суып келіпсіз.
Мәнісін сұрап білуге
Тілдесе алмаймын еріксіз.
Келмесең егер

Асау жүрек қайнамай,
Жуасыр ма еді кезінде?
Елден бір жақсы сайламай,
Бармас па ем

Тіршілігім - құрбандық,
Шыдамай сені көргенше.
Тәңірімнен келген бұл жарлық,
Ием - сенсің өлгенше.
Әуелде

Құдайдан болғай деп емі,
Құдайыны мол бердім.
Көрген жерде-ақ мен сені,
«Осы екен ғой

Түсімде мені жұбатып,
Жылы сөзбен сөйлесіп,
Кетуші едің қуантып,
Қалушы еді көңіл өсіп.
Шыныңды айт,

Шеш көңлімнің жұмбағын,
Әлде бәрі - алданыс.
Жас жүрек жайып саусағын
Талпынған шығар айға