Алесь Аркуш

Содержание

Слайд 2

БЕЛАРУСКІ ПАЭТ, ЭСЭІСТ, ВЫДАВЕЦ, ЯКІ ДРУКУЕ Ў БЕЛАРУСІ І ПОЛЬШЧЫ Нарадзіўся

БЕЛАРУСКІ ПАЭТ, ЭСЭІСТ, ВЫДАВЕЦ, ЯКІ ДРУКУЕ Ў БЕЛАРУСІ І ПОЛЬШЧЫ

Нарадзіўся 28

мая 1960 ў Жодзіне. Скончыў Жодзінскі політэхнікум і Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі (факультэт прамысловага маркетынгу і камунікацый). Выдавец і галоўны рэдактар літаратурнага альманаху «Калоссе».
Слайд 3

Аўтар каля дзесяці зборнікаў паэзіі, трох зборнікаў эсэістыкі і раманаў «Палімпсэст»,

Аўтар каля дзесяці зборнікаў паэзіі, трох зборнікаў эсэістыкі і  раманаў «Палімпсэст»,

« Мясцовы час» , «Захоп Беларусі марсіянамі» і «Сядзіба». Аўтар тэксту гімна горада Полацка і песень шэрагу рок-гуртоў: «Мясцовы час», «RIMA».
Слайд 4

Паэт Алесь Аркуш - адзін з самых цікавых прадстаўнікоў наватарскай плыні

Паэт Алесь Аркуш - адзін з самых цікавых прадстаўнікоў наватарскай плыні

ў беларускай паэзіі, якая ўзнікла на мяжы 70-80-х гадоў і інтэнсіўна сёння развіваецца. Ягоным, пазбаўленым схематызму, вершам уласцівыя метафарычнасць, асацыятыўнасць, міфалагізм, парадаксальнасць.
Слайд 5

ВЕРШЫ

ВЕРШЫ

Слайд 6

ЗІМОВЫЯ ЛІХТАРЫ Навошта песьні ліхтарам? Маўчаць усё жыцьцё гатовы. Шпурляюць сьнегам

ЗІМОВЫЯ ЛІХТАРЫ
Навошта песьні ліхтарам?
Маўчаць усё жыцьцё гатовы.
Шпурляюць сьнегам фраярам
На голыя галовы.
Цікава

ім глядзець на сьвет
Сьвятлом свайго накалу:
На рух машын, хаду кабет,
На цішыню квартала.

ТЭАЛЯГІЧНАЕ ПЫТАНЬНЕ
Дзень і ноч стаіць салют -
Іскры драпаюць нябёсы.
Што сьвяткуюць людзі тут?
Скачуць, быццам папуасы.
Перамога на дварэ?
Ці віно у кожным кране?
Ксёндз, паддзячы і кюрэ
Думаюць над тым пытаньнем.

Слайд 7

ВАНДРОЎКА сын кліча мяне ў вандроўку яму карціць пабачыць тое што

ВАНДРОЎКА
сын кліча мяне ў вандроўку
яму карціць пабачыць тое
што ніколі ня бачыў
пачуць

-
што ніколі ня чуў
паспытаць -
што ніколі не спытаў
ён яшчэ верыць у свае здольнасьці -
усё пабачыць усё пачуць усё паспытаць
і я быў некалі такім
што параіць сыну? 

нічога ня буду казаць
мы пойдзем разам
і я ўбачу тое
што ніколі ня бачыў
пачую тое
што ніколі ня чуў
паспытаю тое
што ніколі не спытаў

сказаць што гэта марны занятак -
ці ня згубіць хлопец цікавасьць
да жыцьця?
патлумачыць - што нельга ахапіць
неахопнае -
ці дасьць веры?
параіць - засяродзіцца на чымсьці
адным -
ці не памыліцца ў галоўным?

Слайд 8

ГОСЬЦЯ Ты ўвайшла нечакана, ікліва. Я пісаў і нічога ня чуў:

ГОСЬЦЯ
Ты ўвайшла нечакана, ікліва.
Я пісаў і нічога ня чуў:
Ад гранёнага слова

шчасьлівы,
І ад роспачы слёзы ўваччу.
Ты ўвайшла і як сябру сказала:
- Добры дзень, кандыдыт на Парнас!
Ты прабач, на хвілінку з вакзала...
Ну як справы? Відаць, ужо ас?!

Прыгадала было здарэньне,
Толькі ў ім я сябе не пазнаў.
- Вось прывезла літроўку варэньня,
Гэта вішні, як ты заказаў.
І пайшла, і як воблака зьнікла,
Нават дзьверы ня рыпнулі ўсьлед.
Толькі білі гадзіньнікі звыкла
Ды літроўку разглядваў буфэт.
Хто яна, таямнічая госьця?
Я ня ўспомню, ня ўспомню ніяк!
Гэта сон, гэта мне падалося...
Слоік вішняў - пакутлівы знак.

Слайд 9

**** Прыбіральшчыца нябёсаў мусіць захварэла: шосты дзень ня бачны зоры.

****
Прыбіральшчыца нябёсаў
мусіць захварэла:
шосты дзень ня бачны зоры.

Слайд 10

**** Вэнэра пацеркай мігціць, У аскетычны космас запрашае. Камэты срэбнаколерная ніць

****
Вэнэра пацеркай мігціць,
У аскетычны космас запрашае.
Камэты срэбнаколерная ніць
Тчэ немаўлятам стужкавыя шалі.
У

цемры нараджаецца жыцьцё.
Сусьвет - нібыта казачна-умоўны,
Чаканьне, як паўночнае ліцьцё
Расплаўленага месяца у чоўны.