Choroby alergiczne

Сентябрь 16, 2022

Главная
Медицина
Choroby alergiczne

Содержание

2. 1. Pokrzywka (urticaria) Pokrzywka jest zespołem chorobowym wywołanym przez różnorodne czynniki. Wykwitem podstawowym jest bąbel, który
3. Pokrzywka jest jedną z najczęstszych chorób skóry, dotyczy 15-30% populacji. Częściej występuje u kobiet niż u
4. Bąbel pokrzywkowy powstaje w wyniku miejscowego obrzęku skóry, który jest poprzedzony rozszerzeniem drobnych naczyń krwionośnych i
5. Charakterystycznym wykwitem dla pokrzywki jest bąbel barwy różowej lub porcelanowo- białej z obwódką rumieniową, wielkości od
6. Liczne bąble pokrzywkowe
7. Obrzęk naczynioruchowy Quinckego lokalizuje się zwykle w obrębie powiek, warg (zwłaszcza górnej), narządów płciowych oraz rąk.
8. Obrzęk naczynioruchowy Ouinckego w obrębie wargi górnej.
9. Pokrzywki, zależnie od czasu trwania, dzieli się na: 1) ostre- utrzymujące się nie dłużej niż 6
10. 2. Pokrzywka ostra zwykła (urticaria acuta) Częstą przyczyną ostrej pokrzywki zwykłej są również leki. Mogą one
11. 3. Pokrzywka typu choroby posurowiczej (serum sickness) Ten typ ostrej pokrzywki zwykłej związany jest z III
12. Czynnikami wyzwalającymi tę postać pokrzywki są między innymi leki, najczęściej antybiotyki z grupy penicylin, i surowice.
13. 4. Pokrzywka przewlekła zwykła (urticaria chronica) Przewlekła pokrzywka zwykła jest w części przypadków wyrazem nadwrażliwości na
14. Istnieją dane świadczące o występowaniu pokrzywki przewlekłej zwykłej w przebiegu zakażeń bakteryjnych, dermatofitowych, drożdżakowych i pasożytniczych
15. Do kolejnych czynników przyczynowych rozwoju przewlekłej pokrzywki należą hormony płciowe. Wskazuje na to, między innymi, wysiew
16. Do czynników niespecyficznych prowokujących lub nasilających pokrzywkę przewlekłą zwykłą zalicza się alkohol i stres. Aczkolwiek mechanizm
17. Leki stanowią jedną z kolejnych przyczyn występowania przewlekłej pokrzywki zwykłej. Należą do nich penicylina, kwas acetylosalicylowy,
18. • 4. 1. Pokrzywka wywołana przez kwas acetylosalicylowy i dodatki pokarmowe. Pokrzywka z nietolerancji kwasu acetylosalicylowego
19. 4. 2. Pokrzywka autoimmunologiczna. Pokrzywka przewlekła zwykła o podłożu autoimmunologicznym została wyodrębniona stosunkowo niedawno.
20. Pokrzywka wywołana mechanicznie- dermografizm (dermographismus, urticaria provocata). Pokrzywka wywołana (dermografizm) jest najczęstszą postacią pokrzywki fizykalnej. Występuje
21. Pokrzywka opóźniona z ucisku. W miejscu długotrwałego ucisku, po kilku godzinach (4-6) rozwijają się głębokie obrzęki,
22. Pokrzywka z zimna (urticaria efrigore). Ta postać pokrzywki sprowokowana jest oziębieniem skóry i występuje zwykle w
23. Część chorych zgłasza dolegliwości subiektywne w postaci złego samopoczucia, osłabienia oraz zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego,
24. Pokrzywka cholinergiczna (urticarla cholłnergica). Występuje zwykle u młodych mężczyzn, wyjątkowo po 25 rż. Wykwity chorobowe są
25. Pokrzywka
26. Rozwojowi zmian skórnych towarzyszy niekiedy uczucie osłabienia, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi i skurcz oskrzeli. Ta postać
27. Pokrzywka słoneczna (urticaria solariś) . Powstaje pod wpływem promieni słonecznych o różnej długości fal: promienie X,
28. Objawy skórne występują po kilku minutach (rzadziej po kilku, kilkunastu godzinach) od ekspozycji na promieniowanie i
29. Pokrzywka kontaktowa (confacf urticaria) Pokrzywka ma przewlekły, niekiedy wieloletni przebieg. Wykwity występują w miejscu kontaktu z
30. pokrzywka
31. Obrzęk naczynioruchowy bez bąbli pokrzywkowych Jest to odmiana pokrzywki o głębokim umiejscowieniu zmian chorobowych, dot. skóry,
32. Wyprysk (eczema). Wyprysk jest powierzchownym stanem zapalnym skóry wywołanym różnymi czynnikami zewnątrz- i wewnątrzpochodnymi.
33. Do najczęściej rozpoznawanych (5-10% wszystkich przypadków wyprysku) zalicza się wyprysk kontaktowy (contact dermatitiś), który dotyczy głównie
34. W przypadku wyprysku toksycznego przewlekły stan zapalny skóry wywołany czynnikami toksycznymi ułatwia przenikanie alergenów kontaktowych i
35. Wykwitem podstawowym jest grudka wysiękowa. Wykwity łącząc się tworzą większe ogniska z powierzchownym złuszczaniem, w obrębie
36. Wyprysk kontaktowy ze względu na swój charakter najczęściej dotyczy skóry rąk, rzadziej stóp, aczkolwiek zmiany mogą
38. Ostre kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia. Pęcherzyki wystąpiły po ekspozycji na klej do opatrunków.
39. Inne rodzaje wyprysków: 1) Wyprysk łojotokowy- jest schorzeniem przewlekłym, wykazującym związki z nadmierną aktywnością gruczołów łojowych,
40. 2) Wyprysk pieniążkowaty- ma charakter dobrze odgraniczonych wykwitów rumieniowych, początkowo niewielki, a w pełnym rozwoju choroby
41. 4) Wyprysk potnicowy- obserwuję się związek z uogólnionym odczynem alergicznym, gł. Z alergią na nikiel, nadmierną
42. Atopowe zapalenie skóry, świerzbiączka (dermatitis atopica, prurigo) Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą chorobą zapalną z
43. Częstość występowania atopowego zapalenia skóry -w populacji oceniana jest na 5-25% - w zależności od regionu
44. Głównymi czynnikami środowiskowymi zaostrzającymi lub powodującymi ujawnienie się atopowego zapalenia skóry u osoby pozornie zdrowej są
46. Ogniska wypryskowe, które są charakterystycznymi zmianami w atopowym zapaleniu skóry mogą mieć różną dystrybucję, która zmienia
49. U młodzieży i dorosłych stwierdza się głównie zlichenizowany wyprysk, który przebiega z okresowymi zaostrzeniami, a zmiany,
51. Innymi objawami skórnymi, nie występującymi u wszystkich chorych, są: suchość skóry, rogowacenie mieszków włosowych i(lub) rybia
52. Drugim ważnym objawem klinicznym w tej chorobie jest świąd skóry. U części chorych nasila się on
53. Atopowe zapalenie skóry - zmiany wypryskowe w zgięciach podkolanowych.
54. Choroby rumieniowe:
55. Rumień wielopostaciowy. Rumień wielopostaciowy (erythema multiforme) jest to choroba dotycząca skóry i błon śluzowych, w której
56. Zmiany mogą być wywołane wieloma czynnikami: 1) Infekcyjnymi (wirus opryszczki, mikoplazma, paciorkowce) 2) oraz lekami. W
57. Odmiana łagodna rumienia wielopostaciowego (erythema multiforme minor) Charakteryzuje się symetrycznym występowaniem na skórze wykwitów rumieniowo- obrzękowych,
58. Wyróżniamy dwie odmiany rumienia łagodnego wielopostaciowego: 1) Rumień wielopostaciowy pęcherzowy. 2) Rumień wielopostaciowy krwotoczny- gdy zmiany
59. Rumień wielopostaciowy pęcherzowy
60. Najczęstszym umiejscowieniem są odsiebne części kończyn- grzbiety rąk i stóp, dłonie, podeszwy. Ponadto zmiany mogą występować
63. Choroba trwa kilkanaście dni (kilka tygodni), zmiany ustępują bez śladu lub z pozostawieniem pozapalnych przebarwień, lecz
64. Odmiana ciężka rumienia wielopostaciowego (erythema multiforme major) Są to zmiany dotyczące dużych powierzchni skóry i błon
65. Zespół Stevensa-Johnsona: Jest to ciężka odmiana rumienia wielopostaciowego, w której zmiany dotyczą błon śluzowych oraz skóry,
66. Początek choroby jest gwałtowny, z wysoką gorączką i bólami stawowymi. Najbardziej nasilone zmiany (nadżerki po pękniętych
67. Zespól Stevensa-Johnsona, zmiany ustępujące. Nawarstwienie krwistych strupów na czerwieni warg.
68. Toksyczna nekroliza naskórka (necrolysis epidermalis toxica) Jest to najcięższa odmiana rumienią wielopostaciowego wywołana lekami. Inna używana
69. Objawy: - zmiany rumieniowe i pęcherzowe w obrębie skóry, powodują podminowanie naskórka i jego spełzanie całymi
70. Objawy ogólne: 1) Wysoka gorączka, 2) Zaburzenia elektrolitowe, z powodu obnażania rozległych powierzchni skóry. Początek tej
71. Rumień guzowaty: Rumień guzowaty jest szczególną odmianą zapalenia tkanki podskórnej, o rozmaitej etiologii, -w którym zapalne,
72. Rumień guzowaty jest to szczególna reakcja alergiczna wywołana rozmaitymi czynnikami. Część przypadków rumienią guzowatego ma związek
73. Początek choroby jest zwykle ostry. Może być poprzedzony infekcją górnych dróg oddechowych. Na przedniej powierzchni podudzi
74. Erythema nodosum- charakterystyczny obraz kliniczny. Zapalne guzy zlokalizowane na przedniej powierzchni podudzi.
75. W dalszym przebiegu guzy przybierają zabarwienie sinawe. Guzy nie ulegają rozpadowi, co jest bardzo pomocne w
76. Rumień Trwały: Dobrze odgraniczone od otoczenia, pojedyncze, brunatne plamy, nawracające w tym samym miejscu po zażyciu
77. Łupież różowy Giberta: Choroba o łagodnym przebiegu i samoistnym ustępowaniu, Objawy: Na początku choroby pojawia się
78. Rumieniec: Jest to przejściowe zaczerwienie twarzy, powstające w wyniku rozszerzenia naczyń. Objawy: Nagle pojawiający się rumień.
81. Скачать презентацию

Слайд 2

1. Pokrzywka (urticaria)
Pokrzywka jest zespołem chorobowym wywołanym przez różnorodne czynniki. Wykwitem

podstawowym jest bąbel, który charakteryzuje się szybkim rozwojem i ustępowaniem w ciągu kilku, kilkunastu godzin. Zmianom towarzyszy świąd o różnym nasileniu. Obrzęk naczynioruchowy Quinckego {pedema angioneuroticum Quincke) jest odmianą pokrzywki, dotyczy głębszych tkanek, tj. tkanki podskórnej i skóry właściwej, oraz błon śluzowych bez towarzyszącego świądu.

Слайд 3

Pokrzywka jest jedną z najczęstszych chorób skóry, dotyczy 15-30% populacji. Częściej

występuje u kobiet niż u mężczyzn (3 :2). U 50% chorych dwa typy zmian występują jednocześnie, u 40% obserwuje się tylko bąble pokrzywkowe, a u 10% stwierdza się jedynie obrzęk naczynioruchowy.

Слайд 4

Bąbel pokrzywkowy powstaje w wyniku miejscowego obrzęku skóry, który jest poprzedzony

rozszerzeniem drobnych naczyń krwionośnych i zwiększoną przepuszczalnością ich ścian oraz przenikaniem do tkanek surowicy zawierającej różnorodne mediatory. Czynniki wyzwalające mogą mieć charakter immunologiczny i nieimmunologiczny , lecz w większości przypadków (60-70%) nie jest możliwe określenie przyczyny zmian (pokrzywka idiopatyczna).

Слайд 5

Charakterystycznym wykwitem dla pokrzywki jest bąbel barwy różowej lub porcelanowo- białej

z obwódką rumieniową, wielkości od kilku milimetrów do kilkunastu centymetrów. Wykwity mogą znacznie różnić się wielkością i kształtem. Niekiedy pojedynczy bąbel obejmuje rozległe powierzchnie, co określa się mianem pokrzywki olbrzymie.

Слайд 6

Liczne bąble pokrzywkowe

Слайд 7

Obrzęk naczynioruchowy Quinckego lokalizuje się zwykle w obrębie powiek, warg (zwłaszcza

górnej), narządów płciowych oraz rąk. Zmiany utrzymują się od kilku godzin do kilku dni. Skóra w ich obrębie jest blada lub nieznacznie zaczerwieniona i napięta. Znamionom towarzyszy niewielkie pieczenie, bez charakterystycznego dla pokrzywki świądu.

Слайд 8

Obrzęk naczynioruchowy Ouinckego w obrębie wargi górnej.

Слайд 9

Pokrzywki, zależnie od czasu trwania, dzieli się na:
1) ostre- utrzymujące

się nie dłużej niż 6 tygodni i
2) przewlekłe- trwające ponad 6 tygodni.
Szczególną odmianę pokrzywki stanowi tzw. pokrzywka przerywana, czyli epizodyczna, w której występują częste, różnie długo trwające remisje.

Слайд 10

2. Pokrzywka ostra zwykła (urticaria acuta)
Częstą przyczyną ostrej pokrzywki zwykłej są

również leki. Mogą one wyzwalać chorobę zarówno na drodze immunologicznej (głównie penicylina), jak i nieimmunologicznej (opioidy, polimyksyna M, radiologiczne środki cieniujące).
Alergeny powietrzno- pochodne, głównie sierść i naskórek zwierząt domowych, pyłki roślin, jady owadów oraz czynniki psychogenne są kolejnymi przyczynami ostrej pokrzywki zwykłej.

Слайд 11

3. Pokrzywka typu choroby posurowiczej (serum sickness)
Ten typ ostrej pokrzywki zwykłej związany

jest z III mechanizmem alergicznym, tj. tworzeniem się kompleksów immunologicznych i aktywacją układu dopełniacza. Bąble pokrzywkowe niekiedy współistnieją z obrzękiem naczynioruchowym. Podwyższona temperatura, bóle stawowe i złe samopoczucie są objawami towarzyszącymi.

Слайд 12

Czynnikami wyzwalającymi tę postać pokrzywki są między innymi leki, najczęściej antybiotyki

z grupy penicylin, i surowice. Po 6-10 dniach od pierwszego podania leku rozwijają się objawy kliniczne. W przypadku ponownej ekspozycji objawy występują szybciej , już w 3-4 dniu i są bardziej nasilone.

Слайд 13

4. Pokrzywka przewlekła zwykła (urticaria chronica)
Przewlekła pokrzywka zwykła jest w części

przypadków wyrazem nadwrażliwości na pokarmy, czyli niepożądanej reakcji występującej po ich spożyciu. Najczęściej prowokują ją: ryby, mleko, orzechy, jaja, niektóre owoce i jarzyny. Wykazanie czynnika przyczynowego w tych przypadkach jest niezwykle trudne. W części przypadków pomocna może być ocena stężenia swoistych IgE lub wyniki punktowych testów skórnych. Należy jednak zaznaczyć, że ich interpretacja powinna być kompleksowa, z uwzględnieniem wywiadu i wyników testów ekspozycyjnych.

Слайд 14

Istnieją dane świadczące o występowaniu pokrzywki przewlekłej zwykłej w przebiegu zakażeń

bakteryjnych, dermatofitowych, drożdżakowych i pasożytniczych przewodu pokarmowego.
Zaburzenia immunologiczne w przebiegu zapalenia tarczycy mogą być kolejną przyczyną przewlekłej pokrzywki.

Слайд 15

Do kolejnych czynników przyczynowych rozwoju przewlekłej pokrzywki należą hormony płciowe. Wskazuje

na to, między innymi, wysiew bąbli pokrzywkowych w przebiegu ciąży lub pokrzywka występująca w końcowej fazie cyklu miesiączkowego, zależna od zmniejszenia aktywności progesteronu.

Слайд 16

Do czynników niespecyficznych prowokujących lub nasilających pokrzywkę przewlekłą zwykłą zalicza się

alkohol i stres. Aczkolwiek mechanizm udziału układu nerwowego w chorobach skóry nie jest całkowicie wyjaśniony, doświadczenie kliniczne wskazuje, że większość dermatoz, niezależnie od przyczyny, wyraźnie nasila się pod wpływem czynników emocjonalnych.

Слайд 17

Leki stanowią jedną z kolejnych przyczyn występowania przewlekłej pokrzywki zwykłej. Należą

do nich penicylina, kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, morfina i kodeina.

Слайд 18

• 4. 1. Pokrzywka wywołana przez kwas acetylosalicylowy i dodatki pokarmowe.

Pokrzywka z nietolerancji kwasu acetylosalicylowego i dodatków pokarmowych używanych w celu barwienia oraz konserwacji produktów spożywczych i napojów (benzoesany, sulfaty, glutaminian jednosodowy,) stanowi 20-30% przyczyn pokrzywki przewlekłej zwykłej.

Слайд 19

4. 2. Pokrzywka autoimmunologiczna.
Pokrzywka przewlekła zwykła o podłożu autoimmunologicznym została wyodrębniona stosunkowo

niedawno.

Слайд 20

Pokrzywka wywołana mechanicznie- dermografizm (dermographismus, urticaria provocata).
Pokrzywka wywołana (dermografizm) jest

najczęstszą postacią pokrzywki fizykalnej. Występuje głównie u dorosłych. Rozwój wykwitów poprzedza silny świąd prowokujący drapanie, co z kolei wywołuje wysiew linijnie ułożonych bąbli pokrzywkowych. Zmiany kliniczne rozwijają się kilkanaście minut po urazie i utrzymują się krótko, maksymalnie 30-60 minut.

Слайд 21

Pokrzywka opóźniona z ucisku.
W miejscu długotrwałego ucisku, po kilku godzinach

(4-6) rozwijają się głębokie obrzęki, obejmujące tkankę łączną międzypowięziową. Wykwity są bolesne, zmianom mogą towarzyszyć bąble pokrzywkowe w innych okolicach. W części przypadków współistnieją objawy ogólne, takie jak podwyższenie temperatury ciała, bóle stawów oraz odchylenia w badaniach laboratoryjnych- leukocytoza i przyspieszony OB.

Слайд 22

Pokrzywka z zimna (urticaria efrigore).
Ta postać pokrzywki sprowokowana jest oziębieniem

skóry i występuje zwykle w miejscu ochłodzonym. Jest jedyną pokrzywką fizykalną występującą u dzieci. W większości przypadków początek choroby jest nagły. Niekiedy ochłodzenie skóry może wywoływać obrzęk naczynioruchowy bez obecności bąbli pokrzywkowych.

Слайд 23

Część chorych zgłasza dolegliwości subiektywne w postaci złego samopoczucia, osłabienia oraz

zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego, zwłaszcza gdy oziębiona została rozległa powierzchnia skóry. Najgroźniejszym powikłaniem pokrzywki z zimna są ciężkie objawy ogólne związane z rozwojem wstrząsu anafilaktycznego (np. po skoku do zimnej wody, szybkim spożyciu lodów).

Слайд 24

Pokrzywka cholinergiczna (urticarla cholłnergica).
Występuje zwykle u młodych mężczyzn, wyjątkowo po

25 rż. Wykwity chorobowe są najczęściej wyzwalane wysiłkiem fizycznym i przegrzaniem, rzadziej czynnikami psychicznymi. Bąble pokrzywkowe są drobne, kilkumilimetrowe, otoczone czerwoną obwódką rumieniową. Ich wysiew poprzedza świąd skóry, trwający 5-10 minut.

Слайд 25

Pokrzywka

Слайд 26

Rozwojowi zmian skórnych towarzyszy niekiedy uczucie osłabienia, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi

i skurcz oskrzeli. Ta postać kliniczna współistnieć może z pokrzywką wywołana i sprowokowaną niską temperaturą.

Слайд 27

Pokrzywka słoneczna (urticaria solariś) .
Powstaje pod wpływem promieni słonecznych o różnej

długości fal: promienie X, UV, światło widzialne i podczerwone. Zmiany powstają na drodze mechanizmu immunologicznego.
Pokrzywka słoneczna może mieć charakter przewlekły.

Слайд 28

Objawy skórne występują po kilku minutach (rzadziej po kilku, kilkunastu godzinach)

od ekspozycji na promieniowanie i ustępują po 1- 3 godzinach od zaprzestania promieniowania.
Są to charakterystyczne dla wszystkich pokrzywek bąble pokrzywkowe, mogą występować one na skórze osłoniętej.

Слайд 29

Pokrzywka kontaktowa (confacf urticaria)
Pokrzywka ma przewlekły, niekiedy wieloletni przebieg. Wykwity występują

w miejscu kontaktu z substancją wyzwalającą reakcję i rozwijają się w ciągu minut (do godziny). Przebieg odczynu jest średnio nasilony. W części przypadków stwierdza się bąble w innej lokalizacji, a także mogą współistnieć choroby dróg oddechowych.
Najczęstszą przyczyną zmian w obrębie rąk jest kontakt ze środkami spożywczymi i rękawicami lateksowymi. Do innych czynników zalicza się leki, sierść i naskórek zwierząt, kosmetyki oraz niektóre tkaniny.

Слайд 30

pokrzywka

Слайд 31

Obrzęk naczynioruchowy bez bąbli pokrzywkowych
Jest to odmiana pokrzywki o głębokim umiejscowieniu

zmian chorobowych, dot. skóry, tkanki podskórnej oraz błon śluzowych. Może mieć podłoże alergiczne (natychmiastowe) lub niealergiczne. Przebieg jest nagły i gwałtowny.
Zmiany chorobowe występują na twarzy (okolice oczodołów, wargi), w okolicy narządów płciowych, na dłoniach oraz na błonach śluzowych jamy ustnej, krtani i gardła.

Слайд 32

Wyprysk (eczema).
Wyprysk jest powierzchownym stanem zapalnym skóry wywołanym różnymi czynnikami zewnątrz-

i wewnątrzpochodnymi.

Слайд 33

Do najczęściej rozpoznawanych (5-10% wszystkich przypadków wyprysku) zalicza się wyprysk kontaktowy

(contact dermatitiś), który dotyczy głównie ludzi dorosłych i występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Wyprysk kontaktowy może być alergiczny i z podrażnienia (toksyczny), a powstaje zarówno w warunkach zawodowych, jak i pozazawodowych. Reakcja alergiczna związana jest z IV mechanizmem, jako wyraz nadwrażliwości na hapteny.

Слайд 34

W przypadku wyprysku toksycznego przewlekły stan zapalny skóry wywołany czynnikami toksycznymi

ułatwia przenikanie alergenów kontaktowych i w niektórych przypadkach stanowi etap wstępny do rozwoju nadwrażliwości alergicznej. Niekiedy na nasilenie stanu zapalnego mają wpływ wewnątrzustrojowe ogniska bakteryjne.

Слайд 35

Wykwitem podstawowym jest grudka wysiękowa. Wykwity łącząc się tworzą większe ogniska

z powierzchownym złuszczaniem, w obrębie których zmiany są na różnym etapie rozwoju- obserwuje się pęcherzyki, nadżerki, strupki. Współistniejący odczyn zapalny może być różnie nasilony. W okresie zaostrzeń ogniska są dobrze odgraniczone od otoczenia, jaskrawoczerwone z przewagą objawów wysiękowych. W fazie przewlekłej ogniska są słabo odgraniczone od otoczenia i przeważają objawy zliszajowacenia. Skóra w ich obrębie jest pogrubiała, o wzmożonym poletkowaniu. Wykwitom chorobowym towarzyszy swąd o różnym nasileniu.

Слайд 36

Wyprysk kontaktowy ze względu na swój charakter najczęściej dotyczy skóry rąk,

rzadziej stóp, aczkolwiek zmiany mogą wystąpić w każdej okolicy ciała.

Niekiedy zmiany mogą być rozsiane, wówczas ogniska wypryskowe występują nie tylko w miejscach bezpośredniego kontaktu z czynnikami wyzwalającymi.

Слайд 37

Слайд 38

Ostre kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia. Pęcherzyki wystąpiły po ekspozycji na

klej do opatrunków.

Слайд 39

Inne rodzaje wyprysków:
1) Wyprysk łojotokowy- jest schorzeniem przewlekłym, wykazującym związki z

nadmierną aktywnością gruczołów łojowych, z czynnikami zakaźnymi, łuszczycą, zakażeniem HIV, ukł. nerwowym (stres) i dietą (niedobór cynku, witaminy B, wolnych kwasów tłuszczowych).
Zmiany chorobowe są rumieniowe i złuszczające, często wysiękowe i pokryte nawarstwionymi żółtymi strupami.

Слайд 40

2) Wyprysk pieniążkowaty- ma charakter dobrze odgraniczonych wykwitów rumieniowych, początkowo niewielki,

a w pełnym rozwoju choroby o średnicy do 5cm. Powierzchnia jest sucha, szorstka, a czasem pokryta drobnymi łuskami.
3) Wyprysk podudzia- związany z niewydolnością naczyń żylnych i rozwojem alergii kontaktowej, m.in. na leki stosowane zewnętrznie. Ma charakter rumieniowo złuszczający, towarzyszy im świąd.

Слайд 41

4) Wyprysk potnicowy- obserwuję się związek z uogólnionym odczynem alergicznym, gł.

Z alergią na nikiel, nadmierną potliwością i stresem.
Wykwity mają charakter symetrycznie rozmieszczonych głęboko osadzonych pęcherzyków, którym towarzyszy silny świąd.
Choroba ma charakter przewlekły i nawrotowy.

Слайд 42

Atopowe zapalenie skóry, świerzbiączka (dermatitis atopica, prurigo)
Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest

przewlekłą chorobą zapalną z obecnością wykwitów wypryskowych. Zwykle rozpoczyna się w dzieciństwie. U części chorych lub członków ich rodzin -współistnieją inne choroby atopowe. Przez niektórych atopowe zapalenie skóry określane jest jako zespół atopowego zapalenia skóry (ZAZS).

Слайд 43

Częstość występowania atopowego zapalenia skóry -w populacji oceniana jest na 5-25%

- w zależności od regionu i wieku badanych chorych.
Do czynników patogenetycznych zalicza się podłoże genetyczne, o czym świadczy częste występowanie tej choroby u dzieci z rodzin, w których występuje atopia. W rozwoju zmian skórnych biorą udział zjawiska alergiczne oraz niealergiczne, w których aktywacja limfocytów zachodzi bez udziału komórek prezentujących antygen.

Слайд 44

Głównymi czynnikami środowiskowymi zaostrzającymi lub powodującymi ujawnienie się atopowego zapalenia skóry

u osoby pozornie zdrowej są warunki klimatyczne, czynniki psychogenne, chemiczne substancje drażniące, drobnoustroje oraz alergeny powietrzno- pochodne i pokarmowe.

Слайд 45

Слайд 46

Ogniska wypryskowe, które są charakterystycznymi zmianami w atopowym zapaleniu skóry mogą

mieć różną dystrybucję, która zmienia się w zależności od wieku. U niemowląt stwierdza się głównie ogniska wysiękowo-zapalne w obrębie twarzy i owłosionej skóry głowy. U dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym miejscami predysponowanymi są zgięcia łokciowe i doły podkolanowe, okolice nadgarstków, skóra szyi i rąk. W obrazie klinicznym dominują objawy przewlekłego, podostrego wyprysku z objawami liszajowacenia (lichenifikacji).

Слайд 47

Слайд 48

Слайд 49

U młodzieży i dorosłych stwierdza się głównie zlichenizowany wyprysk, który przebiega

z okresowymi zaostrzeniami, a zmiany, oprócz przegubów, twarzy i rąk, zajmują najczęściej górne części ciała.

Слайд 50

Слайд 51

Innymi objawami skórnymi, nie występującymi u wszystkich chorych, są: suchość skóry,

rogowacenie mieszków włosowych i(lub) rybia łuska, biały dermografizm, podwójne fałdy powiek i fałd szyjny, wyprysk sutków, zapalenie czerwieni warg oraz skłonność do nawrotowych bakteryjnych i(lub) wirusowych zakażeń skóry.

Слайд 52

Drugim ważnym objawem klinicznym w tej chorobie jest świąd skóry. U

części chorych nasila się on po kontakcie z wełną, po intensywnym spoceniu się lub pod wpływem sytuacji stresowych. Drapanie podrażnia skórę, co z kolei nasila świąd i powoduje tzw. błędne koło.

Слайд 53

Atopowe zapalenie skóry - zmiany wypryskowe w zgięciach podkolanowych.

Слайд 54

Choroby rumieniowe:

Слайд 55

Rumień wielopostaciowy.
Rumień wielopostaciowy (erythema multiforme) jest to choroba dotycząca skóry i

błon śluzowych, w której zmiany mogą być wywołane różnymi czynnikami, głównie infekcyjnymi i lekami.
Występuje w każdym wieku, w 50% przypadków poniżej 20 rż.
Wyróżnią się dwie postaci:
1) łagodną i
2) ciężką.

Слайд 56

Zmiany mogą być wywołane wieloma czynnikami:
1) Infekcyjnymi (wirus opryszczki, mikoplazma, paciorkowce)

2) oraz lekami.
W 50% przypadków nie udaje się ustalić czynnika etiologicznego. Nie jest to choroba bakteryjna skóry (w zmianach nie stwierdza się drobnoustrojów), lecz reakcja na toksyny (antygeny) bakteryjne z ognisk wewnątrzustrojowych.

Слайд 57

Odmiana łagodna rumienia wielopostaciowego (erythema multiforme minor)
Charakteryzuje się symetrycznym występowaniem na

skórze wykwitów rumieniowo- obrzękowych, okrągłych, dobrze odgraniczonych od otoczenia, z tendencją do tworzenia się pęcherzy w części centralnej. Zmiana pierwotna jest bardzo charakterystyczna- swoim wyglądem przypomina tęczówkę lub tarczę strzelecką .

Слайд 58

Wyróżniamy dwie odmiany rumienia łagodnego wielopostaciowego:
1) Rumień wielopostaciowy pęcherzowy.
2) Rumień wielopostaciowy krwotoczny-

gdy zmiany pęcherzowe wypełnione są treścią krwistą.

Слайд 59

Rumień wielopostaciowy pęcherzowy

Слайд 60

Najczęstszym umiejscowieniem są odsiebne części kończyn- grzbiety rąk i stóp, dłonie,

podeszwy. Ponadto zmiany mogą występować na błonach śluzowych jamy ustnej oraz narządów płciowych (często stwierdza się tylko nadżerki). W rzadkich przypadkach, głównie wywoływanych lekami, zmiany mogą być uogólnione.
Zmianom zwykle towarzyszą objawy ogólne: niewielkie podwyższenie temperatury ciała, bóle mięśniowo- stawowe.

Слайд 61

Слайд 62

Слайд 63

Choroba trwa kilkanaście dni (kilka tygodni), zmiany ustępują bez śladu lub

z pozostawieniem pozapalnych przebarwień, lecz mogą nawracać (często w przypadkach związanych z infekcją HSV).

Слайд 64

Odmiana ciężka rumienia wielopostaciowego (erythema multiforme major)
Są to zmiany dotyczące dużych

powierzchni skóry i błon śluzowych, przebiegające z nasilonymi objawami ogólnymi. W grupie tej wyróżnia się :
1) Zespół Stevensa- Johnsona oraz
2) Toksyczną nekrolizę naskórka (choroba Lyella).

Слайд 65

Zespół Stevensa-Johnsona:
Jest to ciężka odmiana rumienia wielopostaciowego, w której zmiany dotyczą

błon śluzowych oraz skóry, powstają gwałtownie i towarzyszą im bardzo nasilone objawy ogólne.
Choroba występuje częściej u dorosłych powyżej 40 rż.

Слайд 66

Początek choroby jest gwałtowny, z wysoką gorączką i bólami stawowymi. Najbardziej

nasilone zmiany (nadżerki po pękniętych pęcherzach) stwierdza się na błonach śluzowych jamy ustnej, na wargach (nawarstwione krwiste strupy), na błonach śluzowych nosa i narządów płciowych. Często zajęte są spojówki, co może prowadzić do ciężkich powikłań ze strony narządu wzroku (uszkodzenie rogówki). Zmiany skórne są podobne do stwierdzanych w odmianie łagodnej, rzadziej obserwuje się typowe wykwity
Choroba trwa 3-6 tygodni. Może nawracać.

Слайд 67

Zespól Stevensa-Johnsona, zmiany ustępujące. Nawarstwienie krwistych strupów na czerwieni warg.

Слайд 68

Toksyczna nekroliza naskórka (necrolysis epidermalis toxica)
Jest to najcięższa odmiana rumienią wielopostaciowego

wywołana lekami. Inna używana nazwa to choroba Lyella.

Слайд 69

Objawy:
- zmiany rumieniowe i pęcherzowe w obrębie skóry, powodują podminowanie naskórka

i jego spełzanie całymi płatami (objaw Nikolskiego), obraz przypomina oparzenie.
- zmiany pęcherzowe i nadżerkowe pojawiają się na błonach śluzowych jamy ustnej, narządów płciowych, spojówek i rogówki.
- zlewne wypadanie włosów, spełzanie płytek paznokciowych.

Слайд 70

Objawy ogólne:
1) Wysoka gorączka,
2) Zaburzenia elektrolitowe, z powodu obnażania rozległych

powierzchni skóry.
Początek tej choroby jest nagły, często po zażyciu leków.

Слайд 71

Rumień guzowaty:
Rumień guzowaty jest szczególną odmianą zapalenia tkanki podskórnej, o rozmaitej

etiologii, -w którym zapalne, nie ulegające rozpadowi guzy są zlokalizowane na przedniej powierzchni podudzi.
Choroba rozpoczyna się zwykle miedzy 15 a 30 rż. i dotyczy częściej młodych kobiet (3-6 : 1).

Слайд 72

Rumień guzowaty jest to szczególna reakcja alergiczna wywołana rozmaitymi czynnikami.
Część

przypadków rumienią guzowatego ma związek z infekcjami, głównie paciorkowcowymi i Yersinia enterocolitica.
Rumień guzowaty może być także wywołany lekami, a u części chorych nie udaje się ustalić czynnika wywołującego.

Слайд 73

Początek choroby jest zwykle ostry. Może być poprzedzony infekcją górnych dróg

oddechowych. Na przedniej powierzchni podudzi występują intensywnie czerwone, ostro zapalne guzy, umiejscowione w skórze i tkance podskórnej .

Слайд 74

Erythema nodosum- charakterystyczny obraz kliniczny. Zapalne guzy zlokalizowane na przedniej powierzchni

podudzi.

Слайд 75

W dalszym przebiegu guzy przybierają zabarwienie sinawe. Guzy nie ulegają rozpadowi,

co jest bardzo pomocne w różnicowaniu. Wykwity są na ogół liczne i mogą być umiejscowione również na udach i przedramionach (rzadko). Zmianom skórnym towarzyszy gorączka oraz bóle stawowe.
Choroba trwa 2-6 tygodni; występuje częściej na wiosnę i na jesieni. Guzy ustępują z powstaniem sinobrunatnych przebarwień, w rzadkich przypadkach nawracają.

Слайд 76

Rumień Trwały:
Dobrze odgraniczone od otoczenia, pojedyncze, brunatne plamy, nawracające w tym

samym miejscu po zażyciu wywołującego jego leku.
Wykwity są zazwyczaj pojedyncze niekiedy liczne.
Zmiany ustępują po wielu tygodniach lub miesiącach od odstawienia leku (aspiryna, barbiturany, sulfonamidy, fenacytyna.)

Слайд 77

Łupież różowy Giberta:
Choroba o łagodnym przebiegu i samoistnym ustępowaniu,
Objawy:
Na początku choroby

pojawia się pojedynczy wykwit, średnicy 2- 5 cm, z wyraźnym złuszczaniem na obwodzie,
Po kliku, kilkunastu dniach są liczne bladoróżowe plamy, kształtu owalnego lub okrągłego, z lekkim złuszczaniem powierzchni. Zmiany te maja znacznie mniejszy rozmiar i układają się wzdłuż linii skóry.
Występuję również świąd o niewielkim nasileniu.
Zmiany ustępują bez śladu, po 3- 6 tygodniach, nie nawracają.

Слайд 78

Rumieniec:
Jest to przejściowe zaczerwienie twarzy, powstające w wyniku rozszerzenia naczyń.
Objawy:
Nagle

pojawiający się rumień.
Zmianom skórnym towarzyszy uczucie ciepła.
Lokalizacja: przede wszystkim twarz, ewentualnie okolice mostka lub kark.
Może być wywołany m. in. Przez emocje, ciepło, etanol czy guz trzustki.

Слайд 79