Содержание
- 2. Татар халык әкиятләре Өч кыз Төлке белән Каз Аю белән Бабай Шүрәле Төлке белән торна Аю
- 3. Өч кыз
- 4. Борын-борын заманда булган икән, ди, бер Хатын. Аның булган, ди, өч кызы. Бу Хатын, кызларымның өсте
- 5. Менә кызлар үсеп буйга да җиткәннәр. Алар берсеннән-берсе матур, ди, бер битләре ай, бер битләре кояш,
- 6. Менә бер ел үткән, ике ел, өч ел үткән. Шулай матур гына яшәгәндә, әниләре авырып киткән.
- 7. Тиен шунда ук чыгып чапкан. Тиен барып тәрәзә какканда, Олы кыз җиз ләгәннәр чистартып торадыр иде,
- 8. Тиен моңар бик ачуланган да әйткән: - Алайса, син шушы ләгәннәреңнән мәңгегә аерылма! – дигән. Тиеннең
- 9. Тиен Уртанчы кызга чапкан. Уртанчы кыз, бу кайгылы хәбәрне ишеткәндә, киндер суга икән. Тиенгә әйткән: -
- 10. Тиен бик ачуланган да әйткән: - Алайса, син гомерең буе киндер сугып кына тор! – дигән.
- 11. Тиен тәрәзәсен какканда, Кече кызның камыр баскан чагы икән. Ул бер сүз дә әйтмәгән, камырлы кулларын
- 12. Тиен Кече кызга әйткән: - И сөекле бала, гомер буе игелек күр, кешеләрне бәхетле ит, аларга
- 13. Шүрәле
- 14. Әүвәле берәү урманда утын кисә икән, аның янына бер Шүрәле килеп чыккан, ди.
- 15. Шүрәле аңа: Син ни атлы? – дигән. Ул кеше: Мин Былтыр атлы, - дигән. Шүрәле кешегә:
- 16. Кеше тумранга балта белән чапкан икән, тумран әзрәк ярылган. Шуннан соң бу кеше Шүрәлегә әйткән: -
- 17. Шүрәле бармагын ярыкка куйган икән, кеше балтасын алгач, ул шунда кысылган да калган. Кеше балтасын алган
- 18. Шүрәле шыр-шыр кычкыра башлаган, ди. - Бармагымны Былтыр кысты, былтыр кысты! – дип.
- 19. Менә аның янына бүтән Шүрәлеләр җыелган, аннан: Кем кысты? – дип сорыйлар икән. Ул: Былтыр кысты,
- 20. Алар аңа әйткәннәр, ди: - Быел кысса табар идек, былтыр кыскач, каян табарсың, - дигәннәр, ди.
- 21. Аю белән Бабай. (Татар халык әкияте)
- 22. Борын заманда Аю белән Бабай яшәгән. Алар, икәүләп, шалкан чәчкәннәр. Шалкан бик мул булып уңган. Бабай
- 23. Икенче елны Аю белән Бабай бодай чәчкәннәр. Быел инде Бабайдан алдатмам дип уйлаган Аю. - Мин
- 24. Төлке белән Каз (Татар халык әкияте)
- 25. Бервакыт Төлке Казны тотып алган да: -Каз, мин сине ашыйм, -- дигән. Каз боегып калган. -Мин
- 26. Каз, канатларын җилпеп, бер урында тыпырдый башлаган. Төлке: - Әй оста биисең, Каз, - дип көлә
- 27. Ә Каз, канатларын җилпеп, бер урында торган-торган да очкан да киткән. Төлке авызын ачып калган.
- 28. Торна белән Төлке (Татар халык әкияте)
- 29. Бервакыт Төлке Торна белән дуслашкан һәм аны үзенә кунакка чакырган: Кил, дустым, кил, кадерлем! Мин сине
- 30. Торна кунакка килгән. Төлке ботка пешереп сай тәлинкәгә салып куйган да Торнаны кыстый икән: - Аша,
- 31. Торна борыны белән тәлинкәне “тук-тук” чукыган да чукыган, ләкин авызына ботка эләкмәгән. Ә Төлке ботканы ялый
- 32. - Монысына да бик рәхмәт, дускаем,- дигән Торна. – Иртәгә үзең миңа кил.
- 33. Икенче көнне Төлке Торнага кунакка килгән. Торна тар муенлы озын чүлмәккә борчак салган да: - Аша,
- 34. Төлке чүлмәк тирәсендә әйләнә дә тулгана, чүлмәккә башы белән тыгылмакчы да була, иснәп тә карый, ләкин
- 35. Ә Торна озын борыны белән чүлмәктән борчакны чүпли бирә икән. Ул, шулай итеп, борчакны ашап та
- 36. Гаеп итә күрмә, дустым, башка сыем юк, - дигән Торна. Төлке ач көе өенә кайтып киткән.
- 37. Аю белән Хатын (Татар халык әкияте)
- 38. Әүвәлге заманда бер Хатын урак урырга баласы белән барган, ди.
- 39. Ул ура башлагач ук, аның янына бер Аю килгән. Ул Аюның аягына шырпы кадалган икән, ди.
- 40. Шуның өчен Аю Хатынга бер умарта бал китереп биргән, ди.
- 41. Үрдәк белән Карга. Мәсәл.
- 42. Бервакыт Үрдәк Каргага, үзен күрсәтәсе килеп: -Мин диңгездә йөзәм, һавада очам, җирдә йөгерәм, - дигән. Карга:
- 43. - Юк, - дигән Үрдәк. - Һи-и, күпне начар белгәнче, берне яхшы белсәңче, - дигән Карга.
- 44. Ике ялкау (Татар халык әкияте)
- 45. Әүвәлге заманда булган, ди, бик ялкау ике Кеше. Болар бер тапкыр барганнар, ди, урманга. Ул урманда
- 47. Скачать презентацию