Совет чорында дини шигърият

төп традицияларны саклап, эчтәлеген замана шартларына туры китереп, ул үсеш тапкан. Гомүмән, дини шигърият ул вакытта мөстәкыйль бер әдәби тармакка әйләнә: Язучылар Берлегенең “рәсми әдәбият”тан аермалы буларак, дини шигърият гарәп язуыннан баш тартмый, дини үзаңны беренче планга куя һәм татар әдәби традицияләрен дәвам итә.

башында – Газиза Сәмитова (Хаҗи Тархан), сугыштан соң – мөфти Габделбари Исаев (Уфа, Ленинград)
Бәхес (рәддия) шигырьләре (Гөмәр Дашкин, Әләзән авылы)
Хәбсият шигърияте (Хамза Торушев)
Суфичылык (Кыяметдин әл-Кадыйри)

– // Якынлаштык гүрләргә.
Танышлар да калмаган // Кемгә сәлам бирергә
Исәнлекне белү өчен // Беркем килми күрергә
Гомерләр байтак үткән // Замандашларым беткән.
Шулай булгач, нишләргә соң // Безгәдә вакыт җиткән
Бар да яңа халыклар // Һич танышлар калмаган
Гомерем, узгансың, сизмәдем. // Вәт бит ничек алдаган!
Хәерле булсын, дидем // Узганы узган инде
Син дә юлга чыгарга // Тизрәк сызган инде.
Тәһарәтең дә алган // Тик күз йөмасың калган
Нинди оста алдады // Ич бу дөнья бит ялган
Габделбари Исаев, 29 декабрь 1977нче ел.
Бу шигырьне бер минутта чыгардым.

кермәде безнең күңелләргә // Каюлар әйтә: «Мин изге»,
Ә башкалар: «Явыз», - дип // Шулай алар талашалар,
Гомерне уздыралар тик // Фикерләре үтә ханән,
Ник аңламыйлар, белмиләр // Юлына һич кермиләр
Менә шундый тәрәккыйсез // Таралашкан дәверләрдә,
Каюлары һәлак булып, // Кереп китте каберләргә.
Болар бар да галимнәрдер - // Рәсүл, Хода варисләре,
Талашу да, таралышу - // Карап торсаң, бар эшләре.
Гомерләр үтәдер бушка, // Фикерләр килмидер башка,
Әсәр итми хәдис, Коръән, // Чын әйләнгәч караташка.
Теләсә нәрсә эшлибез. // Ходаның әмере безгә ни?
Кая хаклык, кая инсан? // Бар бездә ике яклы.
Күз алдында җылап, алдап, // Ышандыру халыкларны.
Менә шулай әзерлибез // Җәһәннәмгә азыкларны.
Мөселманның йөзен җырту, // Гаепләшеп сөйләү, хурлау,
Үзен үзе «шәех, суфый» // Дигән исем белән зурлау.
Бу гадәтләр барысы да // Имамнарда, галимнәрдә.
Тыш якты, эче ялган // Булып йөргән залимнәрдә.
Белә микән бу галимнәр // Кыямәтне киләчәген?
Хода хозурында, мәхшәрдә // Ничек җавап бирәчәкне?
Үлеп китсә бу дөньядан // Галим булган икейөзле,
Кыямәттә кубарылыр // Ишак сыйфат кара йөзле.
Гафил булма, әй галимнәр, // Әҗәл килеп тотачак бер,
Исә алмаган фани дөнья // Күкрәк кереп ютачак бер.
Килеп җитәр Хода әмере, // Менә шунда ачылыр йөз.
Нурын арттырыр иманлы, // Кара булыр мөнафыйкъ йөз.
Ләкин дөнья ирек бирмәс // Галим булган залимнәргә.
Хакыйкатен ачу өчен, // Җибәрде ир бу илләргә.
Җиһанга тугды чын тугры // Өйрәтүче Хода хөкемен.
Мөселманнар өчен якты, // Сәгадәтле, гали бер көн.
Чапан, чалма киеп тештәр, // Эченнән алдаган мулла
Җәһәннәмгә туры китте, // Гомергә калачак шунда.
Мөселманнар, кардәшләр, // Тугры китик без ихсанга,
Дога итик дөрес варис // Булып килгән бу инсанга.