Электронды базалардан жедел миокард инфарктін емдеуде лидокаинның профилактикалық тиімділігін бағалайтын ақпараттарды табу

тұсындағы қатты ауру сезіміне шағымдалған. Ауруханаға пациентті жедел миокард инфарктісімен алып келеді. АҚ 140/90 мм.с.б. Анамнезден пациенттің соңғы 10 жыл бойы жүре пайда болған жүрек жеткіліксіздігінен зардап шегетіндігі анықталады. Профилактика ретінде лидокаин ерітіндісін қолданғаны расталды. Ауруханада емдеу курсынан өтіп, үйге қайтарылды.

де лидокаин курсын жалғастырса , инфаркттің алдын алуға бола ма?

науқас
I – ерте инфарктіден кейінгі кезеңде профилактика үшін лидокаин курсын жалғастыру
C – салыстыру тобы профилактика ретінде лидокаин ерітіндісін емес, ацетилсалицил қышқылын қабылдайды
O – қайталама ЖМИ даму қаупін және летальді нәтиженін алдын алу.

myocardial infarction, lidocaine

профилактикалық лидокаин

Anand,Shrikant Bangdiwala
Публикация жылы: 21 August 2015
Зерттеу әдісі: Metha-analysis

in preventing death among people with myocardial infarction.
Миокард инфарктісі болған адамдар арасында летальді жағдайдың алдын алу үшін профилактикалық лидокаинның клиникалық тиімділігін және қауіпсіздігін анықтау.

(2015, Issue 3), MEDLINE Ovid (1946 to 13 April 2015), EMBASE (1947 to 13 April 2015) and Latin American Caribbean Health Sciences Literature (LILACS) (1986 to 13 April 2015). We also searched Web of Science (1970 to 13 April 2013) and handsearched the reference lists of included papers. We applied no language restriction in the search.
Зерттеу  әдістері Біз  Кокрандық тіркелініп бақыланатын сынақтар орталығында (ОРТАЛЫҚ) (2015, 3 шығарылым), MEDLINE Ovid (1946 жылдан 13 сәуір 2015 жылға дейін), EMBASE (1947 жылдан 13 сәуір 2015 жылға дейін)   және Латын Америкасы Кариб Денсаулық ғылымдары әдебиетін (ЛАКДҒӘ) (1986 жылдан 13 сәуір 2015 жылға дейін) қарастырдық.  Біз сонымен қатар ВЕБ деректерді және қолмен жазылған мақалалардың анықтамалық тізімдерін зерттедік. Зерттеу барысында тілдерге шек қойылған жоқ.

trials compared lidocaine versus placebo or no intervention, disopyramide, mexiletine, tocainide, propafenone, amiodarone, dimethylammonium chloride, aprindine and pirmenol. Overall, trials were underpowered and had high risk of bias. Ninety-seven per cent of trials (36/37) were conducted without an a priori sample size estimation. Ten trials were sponsored by the pharmaceutical industry. Trials were conducted in 17 countries, and intravenous intervention was the most frequent route of administration.In trials involving participants with proven or non-proven acute myocardial infarction, lidocaine versus placebo or no intervention showed no significant differences regarding all-cause mortality (213/5879 (3.62%) vs 199/5848 (3.40%); RR 1.02, 95% CI 0.82 to 1.27; participants = 11727; studies = 18; I(2) = 15%); low-quality evidence), cardiac mortality (69/4184 (1.65%) vs 62/4093 (1.51%); RR 1.03, 95% CI 0.70 to 1.50; participants = 8277; studies = 12; I(2) = 12%; low-quality evidence) and prophylaxis of ventricular fibrillation (76/5128 (1.48%) vs 103/4987 (2.01%); RR 0.78, 95% CI 0.55 to 1.12; participants = 10115; studies = 16; I(2) = 18%; low-quality evidence). In terms of sinus bradycardia, lidocaine effect is imprecise compared with effects of placebo or no intervention (55/1346 (4.08%) vs 49/1203 (4.07%); RR 1.09, 95% CI 0.66 to 1.80; participants = 2549; studies = 8; I(2) = 21%; very low-quality evidence). In trials involving only participants with proven acutemyocardial infarction, lidocaine versus placebo or no intervention showed no significant differences in all-cause mortality (148/2747 (5.39%) vs 135/2506 (5.39%); RR 1.01, 95% CI 0.79 to 1.30; participants = 5253; studies = 16; I(2) = 9%; low-quality evidence). No significant differences were noted between lidocaine and any other antiarrhythmic drug in terms of all-cause mortality and ventricular fibrillation. Data on overall survival 30 days after myocardial infarction were not reported. Lidocaine compared with placebo or no intervention increased risk of asystole (35/3393 (1.03%) vs 14/3443 (0.41%); RR 2.32, 95% CI 1.26 to 4.26; participants = 6826; studies = 4; I(2) = 0%; very low-quality evidence) and dizziness/drowsiness (74/1259 (5.88%) vs 16/1274 (1.26%); RR 3.85, 95% CI 2.29 to 6.47; participants = 2533; studies = 6; I(2) = 0%; low-quality evidence). Overall, safety data were poorly reported and adverse events may have been underestimated. Trial sequential analyses suggest that additional trials may not be needed for reliable conclusions to be drawn regarding these outcomes.

зерттеулерді анықтадық. Бұл зерттеулер лидокаинды плацебомен немесе араласусыз еммен, яғни, дизопирамид, мексилетин, токаинид, пропафенон, амиодарон, диметиламмоний хлориді, априндин и пирменолмен емдеуді салыстырған. Жалпы алғанда, тесттер бақыланған және жоғары тәуекел астында болды. Сынақтардың тоқсан жеті пайызы (36/37) априори үлгідегі мөлшерін бағалаудан өткізбелінген. Оң сынақ фармацевтикалық өндіріспен қаражаттандырылған. Тесттер 17 елде жүргізілген болатын және ең көп тараған тағайындау бұл препараттарды тамыр ішілік еңгізу. Зерттеуге жедел миокард инфарктісі анықталған және анықталмағандар да қатысты, бұл кезде лидокаинның плацебодан немесе араласусыз емнен нәтижеде летальді жағдайға алып келуде айтарлықтай өзгешелігі болған жоқ, яғни (213/5879 (3,62%) қарсы 199/5848 (3,40%); 1,02 RR, 95 % ДИ 0,82-ден 1,27 дейін; қатысушылар = 11727; сынақтар = 18; I (2) = 15%); дәлелдемелердің төмен сапасы), жүрек өлім-жітімі (69/4184 (1,65%) қарсы 62/4093 (1,51%), 1,03 RR, 95% ДИ 0,70-тен 1,50 дейін ; қатысушылар = 8277; сынақтар= 12; I (2) = 12% ; дәлелдемелердің төмен сапасы) және қарыншалар фибрилляциясының профилактикасы (76/5128 (1,48%) қарсы 103/4987 (2,01%); 0,78 RR, 95% ДИ 0,55- тен 1,12 дейін ; қатысушылар = 10115; сынақтар= 16; I (2) = 18%; дәлелдемелердің төмен сапасы).

емес, яғни (55/1346 (4,08%) қарсы 49/1203 (4,07%); 1,09 RR, 95% ДИ 0,66-дан 1,80 дейін; қатысушылар = 2549; сынақтар = 8; I (2) = 21%, дәлелдемелердің өте төмен сапасы).
Жедел миокард инфарктісі анықталған қатысушылармен жүргізілген сынақ нәтижесінде лидокаинның плацебодан немесе араласусыз емнен нәтижеде летальді жағдайға алып келуде айтарлықтай өзгешелігі болған жоқ, (148/2747 (5,39%) қарсы 135/2506 (5,39%); 1.01 RR, 95% ДИ 0,79-дан 1,30 дейін; қатысушылар = 5253; зерттелуде = 16; I (2) = 9%, дәлелдемелердің төмен сапасы).
Барлық жағдайдан және қарыншалар фибрилляциясынан летальді нәтижеге алып келетін жағдайда лидокаинның басқа бір антиаритмиялық дәріден ешбір айырмашылығы жоқ екендігі анықталды. Миокард инфарктісі болғаннан кейінгі 30 күннен астам өмір сүру туралы мәліметтер тіркелмеген. Лидокаин плацебомен немесе араласусыз еммен салыстырғанда ассистолияның жоғарлау қаупімен байланысты болады, яғни  (35/3393 (1,03%) қарсы 14/3443 (0,41%); 2.32 РР, 95% ДИ 1,26-дан 4,26 дейін;  қатысушылар = 6826; зерттелуде = 4; I (2) = 0%, дәлелдемелердің өте төмен сапасы) , сонымен қатар бас айналумен / ұйқышылдықпен (74/1259 (5,88%) қарсы 16/1274 (1,26%), 3,85 RR, 95% ДИ  2,29-дан  6,47 дейін,қатысушылар = 2533; сынақтар = 6; I (2) = 0%; дәлелдемелердің өте төмен сапасы).
Жалпы айтқанда қауіпсіздік туралы ақпараттар аз айтылған және жағымсыз жағдайлар толық қарастырылмаған. Осы зерттеулер нәтижесінде қосымша сынақтарды талап етпейтін нақты қорытынды жасауға болады.

to suggest that prophylactic lidocaine has very little or no effect on mortality or ventricular fibrillation in people with acute myocardial infarction. The safety profile is unclear. This conclusion is based on randomised controlled trials with high risk of bias. However (disregarding the risk of bias), trial sequential analysis suggests that additional trials may not be needed to disprove an intervention effect of 20% relative risk reduction. Smaller risk reductions might require additional higher trials.

ретінде қолдану летальді нәтиженін немесе қарыншалар фибрилляциясын алдын алатын эффктісі өте төмен немесе тіпті жоқ екендігін көрсетілді.Қауіпсіздік профилі толығымен анықталмаған. Бұл қорытынды рандомизирленген, бақылау және жоғары тәуекел астында болған сынақтар нәтижесінде алынды. Осы зерттеулер нәтижесінде қосымша сынақтарды талап етпейтін нақты қорытынды жасауға болады. Кішірек тәуекелдерді азайту үшін жоғары қосымша тестілеулерді талап етуі мүмкін.

ЖМИ алдын алу үшін профилактикалық лидокаинның қолдануы еш әсер етпейді. Себебі , зерттеу барысында алынған нәтижелер дәлелдемелерінің сапасы өте төмен болды. Сондықтан да, профилактикалық лидокаинды қолдануды қойып, орнына әсері дәлелденген АЦҚ қолдануымыз жөн болады.