Нәрестенің гемолитикалық ауруы. Басқа сарғаюлармен,анемиялармен,геморрагиялық синдромдармен ажырату

тәулікте пайда болатын ауру. Бұл ауру ана мен іштегі баланың қанының резус-факторының арасындағы иммунды-сыйымсыздығынан боллады. Резус-фактор қанның қызыл түйіршіктеріндегі ерекше антиген, бірақ ол адамдардың 85% болады. Сондықтан, резус-фактор адамдарды оң резусты, ол жоқ болса теріс резусты деп аталады

бактериялармен туады. Әдетте, ұрықты жайылмалы зақымдандыратын жұқпалы агенттер, ересектерде ауыр өтетін науқас тудырмайды. Оларда жұқпалы ауру симптомсыз немесе жеңіл түрінде өтеді. Әйелдердің  20-30%-де токсоплазмоз, 50-70%-де цитомегалия вирусы болады. Жайылмалы ЖЖИ-дың қоздырушы көзі болып табылатын ансының несеп-жыныс жолдарының жұқпалы ауруларының (пиелонефрит, воспаление придатков, қынап қабынуы және т.б.)  маңызы зор.
 Жатырда стафилококк, листериялар, токсоплазмоз және басқа қоздырғыштар ұзақ уақыт сақталуы мүмкін, созылмалы сальпингит, сальпингоофориттер, эндоцервициттер, эндометриттер, вувиттер, вагиниттер, кандиломдар және басқа аурулар туғызады. Жыныс жолдарында цитомегалия, хламидия, жұқпалы сары ауру вирустары ұялап, қабыну процесстерін тудырады. Жүктілік кезінде бұл қоздырғыштар белсеніп ұрыққа енеді.

маңы суы арқылы ішке, теріге, өкпеге, көзге түседі. Ұрық маңы суы жоғарылау және төмендеу жолымен, трансмембральды, яғни ұрық қабығы арқылы, сонымен қатар ұрықтың өзі қан арқылы жұқтырып, қоздырғышты кіші және үлкен дәрет арқылы шығарады.
Сондықтан бала жолдасының кедергілік функциясының күйінің маңызы өте зор. Фетоплацентарлы жетіспеушіліктен жайылмалы ЖЖИ даму мүмкіндігі, жүкті әйелде соылмалы жұқпалы ауру ошағы не бір басқа жұқпалы аурудың қатты өршіген кеінде, күрт ұлғаяды.

Эмбриондағы қабыну реакциясының ерекшелігі болып, оның альтернативті (балама) компонентінің барлығы және фибробласт реакциясының жоқтығы табылады. Ерте фетальды кезеңде балама компонентпен қатар пролиферативті компоненті бар, ол басым және склерозды дамытады. Кеш фетальды кезеңде  қабыну реакциясының 3 құрамды (компоненті) бөлігі (балама, пролиферативті, тамырлы-сосудистый) болады, бірақ плазмалық реакциясы жоқ. Осыдан  ВУИ-дың аяғы әртүрлі болуы мүмкін: жүктілікті үзу, даму ақауларының қалыптасуы және т.б.

анемиялық түрі.
Гемолитикалық аурудың  сарғаю түрі- бұл өте сирек кездесетін, өте қатты ағымды түрі. Бұл терінің ең белгілі симптомы дененің сарғаюы, бұл сарғыш түс бала туысымен көбінесе туғаннан кейін бір тәулік ішінде пайда болады да, әрі қарай баланың денесі өте тез арада сарғаюы қоюлана түседі. Баланың қанында билирубиннің деңгейі көтеріледі, осының әсері орталық нерв жүйесіне тиеді. Баланың физиологиялық рефлекстері төмендейді.

тұншығу, демі тоқтап қалуы да пайда болады. Балада тітіркену, дірілдеу пайда болады, кейде қол-аяғы құрысып та қалады. Бауыр мен көк бауырда да өзгерістер болады. Олардың көлемі үлкейеді. Қандағы билирубиннің деңгейінің өсуіне байланысты баланың жағдайы да нашарлай бастайды. Бала сүлесоқтанып  босайды, ұйықтай береді.
Ауру басталғаннан 7-8 күннен кейін баланың терісі сап-сары болып, үлкен дәретінің түсі ақ түске, кіші дәреті қызыл түске айналады. Қанның анализдерінде анемияға өзгешеліктер эритробластозда пайда болады, бұл аурудың, ауырлығын білдіреді. анемия 2-3 айға, ал баланың сарғаюы 5-6 айға дейін болуы мүмкін.

бірінші тумада пайда болады. Баланың бозаруы 2-3 жұмаға созылады. Билирубиннің деңгейі кішкене көтеріледі, бірақ баланың жағдайы көп нашарлайды. Бауыры мен көк бауыры үлкеюі кішкене бәсеңдейді. Жүректің соғуы кішкене бәсеңдей, жүректе азғана шу пайда болады.

бойы ісікті, сарғыш түсті болады. Баланың іші үлкен, бауыры мен талақ үлкейіп кетеді. Бұлшық еттері өте бос, физиологиялық рефлекстер төмендеген, жүрегі жиі және қатты соғады, дем алысы алқынған, өкпесінде сырыл болады, дем аласы өте әлсіз.